Historia A.K. Wywiad przeprowadzony w wi´zieniu dla kobiet w Nowej Hucie w sierpniu 1999 r. Kobieta zosta∏a osadzona i skazana za zabójstwo konkubenta. Twierdzi jednak, ˝e nie jest winna zarzucanych jej czynów, a fakt jej skazania jest spowodowany z∏ym prowadzeniem dochodzenia i procesu sàdowego. Z informacji uzyskanych od wychowawczyni wi´ziennej wiemy, ˝e tak˝e matka osadzonej przebywa∏a w areszcie – oskar˝ona o zabójstwo osoby bliskiej. Osadzona jednak na ten temat milczy. „W domu konkubenta przebywa∏am sporadycznie. Nie na sta∏e. KiedyÊ przyzna∏ mi si´, ˝e odsiadywa∏ kar´ w wi´zieniu – nie pami´tam za co, chyba za kradzie˝. Na poczàtku by∏o wspaniale, to dopiero potem si´ zacz´∏o. ZazdroÊç niesamowita, awantury. Nie pozwala∏ mi wychodziç na ulic´. By∏am bita. Gdy mnie pobi∏, w ogóle nie wychodzi∏am z domu. Nikogo nie prosi∏am o pomoc. Wstydzi∏am si´, dlatego ˝adna instytucja (pomoc spo∏eczna, policja) nie wiedzia∏a, co si´ w domu dzia∏o. Mam syna z nieformalnego zwiàzku. Z jego ojcem mieliÊmy si´ pobraç, ale gdy ju˝ wszystko by∏o ustalone i za∏atwione, a papiery przygotowane, narzeczony zmar∏ na zawa∏ serca. By∏ starszy ode mnie o 12 lat. Nie mia∏ nigdy k∏opotów zdrowotnych, albo nie zdawa∏ sobie z nich sprawy. Syn by∏ oczkiem w g∏owie ca∏ej rodziny. To moje jedyne dziecko. WczeÊniej by∏am trzy razy w cià˝y, ale za ka˝dym razem, z przyczyn zdrowotnych, poroni∏am. Teraz syn mieszka z mojà mamà. W tamten straszliwy dzieƒ, gdy przysz∏am do konkubenta, w domu by∏ on i jeszcze dwóch innych m´˝czyzn. Pijaƒstwo i awantura. Pami´tam, ˝e bili si´ przy mnie. Jak si´ wtràci∏am, to mnie uderzy∏ raz i drugi w g∏ow´. Straci∏am przytomnoÊç, a gdy jà odzyska∏am, to ju˝ nikogo nie by∏o. Tylko mój konkubent le˝a∏ zabity. Zosta∏ ugodzony no˝em. Raz tylko.
– 115 –