Bana seni gerek seni”
“Elif okuduk ötürü, Pazar eyledik götürü Yaratılanı hoş gördük, Yaratandan ötürü...” dörtlüğü bile yalnız başına onun dünya görüşünü, insanlık sevgisini anlatmaya yeterdir. İnsanlar arasında fark gözetmediğini; “Yetmiş iki millete bir göz ile bakamayan, Şer’in evliyasıyla hakikatte asidir” beytiyle anlatırken ayrımcılık yapanların, renk dil, ırk ayrımı yapanların Müslüman gözükseler de Allah’a karşı gelmiş sayılacaklarını ima eder. Asırlardır Türk milletinin gönlünde yaşayan, adı, şiirleri dilden dile dolaşan Yunus Emre sadece bir şair değildir. Ermişliğinin yanında derin bir tefekküre sahip, hakka çağıran bir gönül eridir. Yunus’ta engin ve zengin bir sevgi vardır. O, “sevelim sevilelim” derken bunu fizikötesine taşırır ve “Yaratılanı sev yaratandan ötürü “ mısrasıyla, fani varlıkla mutlak varlık arasında sağlam bir köprü kurar.
mısralarında sevgi adına Allah’ı arzuladığını ve kendini aştığını anlıyoruz. ”Allah sevgisi”ni ibadet olarak gören Yunus’a göre; insanlar sevilmelidir, çünkü ruh yönüyle Allah’tan gelme varlıklardır. Ruh kendisi kadar devamlı olan bir mutluluk için yaratılmıştır. “ İşitin ey yarenler, aşk bir güneşe benzer Aşkı olmayan gönül bir kara taşa benzer” Yunus'un dünyası sevgidir, ona göre hayatın gayesi, hikmeti de sevgidir. Allah sevgisi. İnsan bu sevgiyi kâinatta her varlıkta müşahede edebilir. Onun için Yunus’un dünyasında varlıklar önemli bir yer tutar. Bilhassa bitkiler içinde çiçek, mevsimler içinde bahar apayrı bir yer tutar. Gül bu baharda gülüverir: “Varam ol dosta kul olam hem açıluban gül olam Hem ötüp bülbül olam, turağım gülistan ola...” Bu gönül dünyasında: “Hep baharlar açılır, Tespih okur çiçekler Biribirinden seçilir Tespih okur çiçekler”
“Gözsüze fısıldadım, sağır sözüm anladı Dilsiz çağırıp söyler dilimdeki sözümü”
ve bu güzellik içerisinde; “Zerrin çiçek zikreder Mor menekşe şükreder Cümle bağlar, bahçeler Tesbih okur çiçekler”
demekle bu sevginin dışında kimseyi bırakmıyor. Ve Yunus âşıktır. Öyle ki aşk ile her şeyin son bulacağına inanır: “Aşk gelecek cümle eksikler biter”
Yunus’a göre aşk yalnız Allah’a yönelmektir.
Bu güzel adamın, bu güzel sesi Hadid suresindeki “Göklerde ve yerlerde ne varsa hepsi Allah’ı tespih eder. Aziz ve halim olan odur. Gökleri ve yerlerin hâkimiyeti onundur. Diriltip yaşatan odur. O her şeye kadirdir.” ayetinin tebliğidir. Yunus bu mısraları insanlara ebedi hayatı kazandırmak için, iki dünya mutluluğuna götürecek bir yol açmak için okumaktadır.
“Cennet cennet dedikleri, Birkaç köşkle birkaç huri İsteyene ver onları
“Vatan bize cennet dürür, yoldaşımız ol Hak dürür Haktan yana yönelerek diğer yollar dardır bize”■
Yunus’un sevgisi toplum varlığından uzak pasif anlamda bir duygu değildir. Ne dediğini, nereye varmak istediğini gayet iyi bilir: “Fukara kalbine her kim dokuna Dokuna sinesi Allah okuna...”
109
h az ir a n-temmuz-a ğustos 2 0 1 2