Veneno: Veneno, 1977. Edición orixinal internacional (esq.) e edición española censurada (dta.)
elaborando metáforas que tapasen en certa maneira o tema,
explícitas, elaborando metáforas que tapasen en cierta manera el tema,
enguedellándoo para que fose menos obvio. Aínda que ás veces
enmarañándolo para que fuese menos obvio. Aunque a veces pasaban
pasaban a censura imaxes ou textos ben explícitos.
la censura imágenes o textos bien explícitos.
XV: Un dos casos rechamantes é o disco Abraxas de Santana, con
XV: Uno de los casos llamativos es el disco Abraxas de Santana, con
dous nus na portada. Conseguiu pasar o filtro porque o director da
dos desnudos en su portada. Consiguió pasar el filtro porque el director
súa discográfica convenceu os censores argumentando os múltiples
de su discográfica convenció a los censores argumentando los múltiples
nus na pintura clásica e que se trataba dunha pintura, non dunha
desnudos en la pintura clásica y que se trataba de una pintura, no una
fotografía, dun destacado artista plástico afroamericano. Noutros
fotografía, de un destacado artista plástico afroamericano. En otros
casos, tratouse de despiste dos censores. E noutras ocasións, hai
casos, se trató de despiste de los censores. Y en otras ocasiones, hay
artistas que gravaron os seus discos noutros países, como Francia ou
artistas que grabaron sus discos en otros países, como Francia o
Alemaña, e pasáronos pola fronteira para os distribuíren en España,
Alemania, y los pasaron por la frontera para distribuirlos en España, con
co risco que iso implicaba.
el riesgo que ello implicaba.
HF: Noutra orde de cousas, coido que un dos legados máis
HF: En otro orden de cosas, creo que uno de los legados más
lonxevos e perniciosos da censura musical foi a creación dunha cultura
longevos y perniciosos de la censura musical fue la creación de una
acomodaticia nas compañías de discos, unha cultura do medo ao risco
cultura acomodaticia en las compañías de discos, una cultura del miedo
e de compracencia co poder establecido.
al riesgo y de complacencia con el poder establecido.
XV: Probablemente, as discográficas entraron nunha política do
XV: Probablemente, las discográficas entraron en una política del
medo ao risco e, tamén, minoraron a edición de discos estranxeiros en
miedo al riesgo y, también, ralentizaron la edición de discos extranjeros
España. Probablemente tamén debamos falar da creación dun discurso
en España. Probablemente también debamos hablar de la creación de un
defensivo por parte das discográficas no que se entende que as letras
discurso defensivo por parte de las discográficas en el que se entiende
non interesan a ninguén, son simples ocorrencias sen valor, fronte a unha
que las letras no interesan a nadie, son simples ocurrencias sin valor, frente
culpabilización por parte do réxime que termina erosionando o valor
a una culpabilización por parte del régimen que termina erosionando el
cultural do pop e do rock, entendido como algo negativo ou banal.
valor cultural del pop y el rock, entendido como algo negativo o banal.
Xavier Valiño e Héctor Fouce. Comisarios da exposición
Xavier Valiño y Héctor Fouce. Comisarios de la exposición