THE BAD TIMES

BAD

Deze brochure van Belgian Art & Design valt niet onder de verantwoordelijkheid van de Knack-redactie.

THE

TIMES

THE BELGIAN ART AND DESIGN MAGAZINE

4

LILIANE VERTESSEN Centrale kunstenaar op BAD

5

SYLVAIN WILLENZ Centrale designer op BAD ARTISTS IN THE PICTURE

6

DESIGNERS IN THE PICTURE WHO’S BAD Deelnemers

WHERE WHERE ART MEETS ART MEETS DESIGNDESIGN KUMI OGURO, ISLAND 2015

ESKIMOFABRIEK GENT

FOTO: VERNE / THERMAE PALACE OSTEND | VERMELDING ZOALS OP PG. 9

ESKIMOFABRIEK18-21 GENTFEBR. 2016

KUMI OGURO, ISLAND 2015

cl

WIN MET KNACK WEEKEND EEN UNIEKE SET STOELEN ‘58 ’ › pg. 24

18-21 FEBR. 2016

BELGIUMARTDESIGN.BE BELGIUMARTDESIGN.BE

9

BAD: DESIGN ONTMOET KUNST Voor de allereerste keer kun je in Gent naar een beurs waar design en kunst samensmelten tot een uniek event dat plaatsvindt op een eigenzinnige locatie: BAD, of Belgian Art and Design.

Kunst is geen design; design is geen kunst. Waar design de werkelijkheid waarin we leven vormgeeft, neemt kunst ons mee naar een imaginaire wereld die iets vertelt en ons doet nadenken over die werkelijkheid. Toch vertonen beide disciplines ook gelijkenissen en vullen ze elkaar mooi aan.

Zowel kunstwerken als mooi vormgegeven gebruiksvoorwerpen raken ons en verrijken ons persoonlijke leven.

En beide gaan een dialoog aan met de gebruiker of toeschouwer, stimuleren tot creatief nadenken.

Op BAD krijg je de kans kennis te maken met de fine fleur op het vlak van zowel design als kunst – in al hun facetten. Zo brengt de beurs vooraanstaande hedendaagse kunst uit alle disciplines, van schilderkunst en beeldhouwkunst over tekeningen en fotografie tot installaties. Elke kunstenaar krijgt op BAD de ruimte om zijn eigen verhaal te brengen, in een serene sfeer – als in een museum. Curator is Stef Van Bellingen, artistiek directeur van Kunstenplatform Warp in Sint-Niklaas en tentoonstellingsmaker in binnen- en buitenland.

Ook op het vlak van design gaat de beurs heel breed, met ontwerpen uit de wereld van het interieur, de mode en zelfs technologie. Voor de designzone 1 werd een volledig nieuwOB64914_KnWeBAD.indd standconcept bedacht, een soort open ruimte waar vanalles te ontdekken en te beleven valt. Curator van die designzone is Jesse Brouns, een designjournalist die schrijft voor onder meer Knack, De Morgen, Elle en buitenlandse tijdschriften als Wallpaper. Hij was creatief directeur van Knack Weekend en bedacht de Designer van het Jaar-award.

Om de unieke beleving compleet te maken, organiseert BAD ook tastings met smaakvolle kwaliteitsproducten.

Net als de kunst en het design brengen we ook hier louter het beste van ‘eigen

kweek’. Want waarom over de landsgrenzen gaan als de Belgische bodem zoveel talent voortbrengt? 

BAD, Belgium Art and Design Eskimofabriek, Wiedauwkaai 25, 9000 Gent Preview & vernissage: Donderdag 18 februari van 17 tot 22.30 uur Vrijdag 19 februari van 14 tot 22.30 uur Zaterdag 20 februari van 10.30 tot 22.30 uur Zondag 21 februari van 10.30 tot 18.30 uur

www.belgiumartdesign.be

v.u. Harry Vanhoyweghen, Gentsesteenweg 149, 9200 Dendermonde

W K E S

N sc st

2 THE BAD TIMES

VOORAF

BAD NEWS IS GOOD NEWS Kranten staan meestal vol verontrustende, schokkende of trieste berichten. Deze BAD Times daarentegen brengt je niets dan goed nieuws. BAD staat namelijk voor Belgian Art and Design, een spraakmakend totaalevent dat alles wat waardevol, esthetisch en smaakvol is, samenbrengt op één karaktervolle plek.

“

BAD is geen business-tobusinessbeurs, noch een business-toconsumerbeurs, maar een human-to-humanevent.

BAD onderscheidt zich van andere beurzen door zijn grensoverschrijdende aanpak. Waarom je beperken tot één sector? Wie zich interesseert voor het werk van hedendaagse kunstenaars waardeert waarschijnlijk ook een knap vormgegeven stoel. En liefhebbers van hoogstaand design weten ongetwijfeld artistieke parels te smaken.

Naast design in de ruimste zin van het woord toont BAD daarom ook kunst. De aandacht gaat daarbij niet alleen naar de klassieke disciplines als schilderen beeldhouwkunst, maar ook naar fotografie en installaties. En naast workshops, debatten, literaire salons, film- en fotovertoningen rond kunst en design organiseert BAD tastings met kwaliteitsvolle producten.

Het event gooit nog meer muren neer. Die tussen producent en dealer bijvoorbeeld. BAD is geen business-to-businessbeurs, noch een business-to-consumerbeurs, maar een human-to-humanevent. Door de opkomst van het alomvattende wereldwijde internet vinden consumenten hun weg naar zowel de kleinere winkels als naar de fabrikanten. Wat niet betekent dat de kleinere winkels geen

functie meer hebben. Integendeel.

Consumenten die door de bomen het bos niet meer zien, laten zich graag adviseren door ervaren professionals.

BAD dicht tot slot ook de kloof tussen de jongere en oudere generaties. Waar de gepensioneerden van vroeger zich stilletjes bezighielden met het oplossen van kruiswoordraadsels of het klossen van kantwerkjes, zijn de zestigplussers van vandaag actieve medioren die heel wat interesses delen met jonge dertigers: Facebook, smartphones, design, kunst, cultuur, toneel, reizen, gastronomisch tafelen in een hip sterrenrestaurant ... Het enige verschil is dat de medioren meer tijd hebben en over een ruimer budget beschikken.

Maar wat BAD écht zijn uniciteit geeft, is zijn Belgische karakter. De deelnemers aan de beurs zijn kunstenaars, galeries, ontwerpers, producenten ... die wonen of werken in ons land. We geloven dat een positief chauvinisme onze culturele identiteit kan verrijken. Een land dat kunstenaars voortbrengt als

THE CURATOR ART

Michaël Borremans en Luc Tuymans, of designers als Maarten Van Severen en Sylvain Willenz mag trouwens best fier zijn op zijn talent van eigen bodem.

U hoeft ons natuurlijk niet op ons woord te geloven. Oordeel gewoon zelf en kom van 18 tot 21 februari zien, genieten en beleven in de karaktervolle Eskimofabriek in Gent!  Harry Vanhoyweghen Organisator BAD

OP ZOEK NAAR COULEUR LOCALE  STEF VAN BELLINGEN

Wat nieuw is, dient zich altijd te bewijzen, zo ook de kunstbeurs BAD. Nieuw impliceert echter niet dat er geen voorgeschiedenis is of er geen nood zou bestaan iets nieuws te brengen. De vraag is uiteraard waar die noodzaak dan uit kan bestaan. Het antwoord erop ligt ten dele in de voorgeschiedenis zelf, namelijk de eerdere uitdaging om een beurs tot stand te brengen waarin (meer) kunstenaars uit België aan de bak kunnen komen.

We vinden ons echter terug in het essay ‘Tegen Verkiezingen’ van David Van Reybrouck waarin hij stelt dat de grote uitdagingen van onze tijd – verwijzend naar: klimaatverandering, bankencrisis, eurocrisis, economische crisis, offshorefraude, migratie, overbevolking – door nationale regeringen niet meer adequaat kunnen worden aangepakt.

Ook de kunstwereld is een internationaal fenomeen geworden en wanneer

een verzamelaar naar Art Basel, of de dependances ervan in Miami of Hong Kong trekt, is dat niet om er de couleur locale op te snuiven. Van Reybrouck is trouwens niet tégen verkiezingen, maar onderzoekt hoe de democratie nieuw leven ingeblazen kan worden om het zeggenschap van de burgers te vergroten. Als kunstbeurs wil BAD eveneens een verrijking zijn binnen het kunstenlandschap om kunstenaars levend in België te promoten.

Bij BAD is er sprake van enige vorm van chauvinisme, een overtuiging die gevoed wordt door de overtuiging dat deze regio een fascinerende kweek­ vijver van de kunsten is. Ondanks de toenemende productie in de kunst­ wereld, lijken de toon- en verspreidingsmogelijkheden te verschralen. Dit zorgt ervoor dat behoorlijk wat talent relatief onontdekt blijft.

High flyers in de kunstwereld bekleden

die status ter wille van de prijzen die ze halen, maar natuurlijk ook door de kwaliteit die ervan aan de basis ligt. Het verschil in kwaliteit tussen de top en de kritische massa in de kunstwereld is echter vaak kleiner dan de prijsverschillen suggereren. Er is helemaal niks tegen een sterstatus, maar er dienen ook alternatieve instapmogelijkheden te zijn in het commerciële circuit.

Om die reden wil BAD, naast galerieën, ook ruimte bieden aan autonome kunstenaars die een commerciële relatie met het publiek willen aangaan.

Elke kunstbeurs is willens nillens een huwelijk tussen het artistieke en het financiële – het moeilijk meetbare van kwaliteit en het exact becijferbare van koopwaar. We zijn er echter van overtuigd dat economische waarde en culturele passie elkaar niet hoeven uit te sluiten. 

3 THE BAD TIMES

THE CURATOR DESIGN

VAN MEUBELS EN MODE Als journalist volg ik al een jaar of twintig zowel de textielindustrie als de meubelsector. En mettertijd heb ik het volgende geleerd: design en mode hebben minder met elkaar gemeen dan je op het eerste gezicht zou denken.

OMA KAROLIEN RAEYMAEKERS 2014

 JESSE BROUNS | CURATOR DESIGN

Ze volgen om te beginnen een ander ritme. De mode stopt nooit, terwijl de designsector alles welbeschouwd slechts één keer per jaar nieuwe impulsen krijgt, tijdens de designweek in Milaan.

Mode is in velerlei opzicht machtiger dan design, en in zekere zin opwindender. Ik beleef, als ik eerlijk ben, meer plezier aan mode. Er valt altijd iets te beleven. Design, daarentegen, is traag.

Letterlijk en figuurlijk.

Terwijl de grote winkelstraatmerken bijna dagelijks worden bevoorraad, moet je op een stoel of tafel nog vaak maanden wachten. Op zich is dat niet erg. In theorie willen we allemaal trager gaan leven. Maar in de praktijk?

Bezorg ons onze nieuwe meubels toch maar zo snel mogelijk (liefst vandaag nog).

Mode, en alles wat erbij hoort (shows, modellen, filmpjes), speelt een grotere rol in de popcultuur. Olivier Rousteing, de creatief directeur van Balmain, heeft 2,2 miljoen volgers op Instagram, model Cara Delevingne heeft meer dan 26 miljoen fans. Jasper Morrison telt iets minder dan negenduizend volgers, Jaime Hayon veertienduizend, en de broers Bouroullec ongeveer zeventienduizend.

De designsector heeft de voorbije twee decennia goed gekeken naar de textiel­ industrie. Met wisselend resultaat. Het meubel werd bijna van de ene dag op de andere een luxeproduct, hoewel de designindustrie destijds is ontstaan met als doel het volk na de rampspoed van Filip, de Tweede Wereldoorlog te voorzien Hier een andere foto van Jesse curator design. van seriemeubilair.

Ik vind dezebetaalbaar wel leuk om te gebruiken… zie maar wat past

Er werd gepoogd om van designers celebrities te maken (maar alleen Philippe Starck geraakt daar echt mee weg).

Vorm werd soms belangrijker dan functie: heiligschennis! En dan was er nog de toegenomen esthetische invloed van Frankrijk, een land dat op designgebied nooit veel heeft voorgesteld.

De wraak was zoet. Design moest als fenomeen plaatsruimen voor déco. En daarmee werd het hele meubelgebeuren terug naar de negentiende eeuw gekatapulteerd.

Zelfs de machtige meubelbeurs van Milaan focust vanaf dit jaar op klassiek meubilair. Omdat consumenten uit China en het Midden-Oosten nu eenmaal meer van die stijl houden, aldus de organisatoren van i Saloni enkele maanden geleden tijdens een persconferentie in Parijs.

Er zijn raakpunten tussen design en mode. Zo zijn ze allebei tegelijk essentieel en oppervlakkig. Je kunt moeilijk naar buiten zonder kleren om je lijf, en wat moet je met een huis zonder tafel of bed? Maar hoeveel kleren heb je nodig? En is een bank van, pakweg, Cassina of Ligne Roset als het er op aan komt écht meer waard dan een bank van, pakweg, Ikea?

Als het erop aankomt, is design belangrijker dan mode. Al was het maar omdat design ruimer gaat. Er bestaat niet zoiets als ‘sociale’ mode, tenzij misschien in de schappen van de kringloopwinkel.

Ik overdrijf misschien, maar toch: design is voor wereldverbeteraars, en mode beperkt zich tot het hier en nu.

En terwijl de mode, ondanks de vitesse, Van: Jesse Brouns Datum: zaterdag 30 januari 2016 11:08 de status quo belichaamt, wordt er in Aan: Harry Vanhoyweghen Onderwerp: Foto de designsector nagedacht. Dat is al Dag Harry, ik heb nog snel eens naar mijn recente foto’s gekeken maar niet echt iets bruikbaars gevonden, behalve eventueel deze veel waard.  Van: Aan: Cc: Onderwerp: Datum:

Harry Vanhoyweghen B.A.D. avgeat@telenet.be Sandra Plasschaert; Harry Vanhoyweghen FW: Foto zaterdag 30 januari 2016 12:01:39

“

Design is voor wereldverbeteraars, en mode beperkt zich tot het hier en nu.

Verder alles in orde? Laat maar weten als ik nog iets moet bekijken of zo!

Goed weekend, Jesse

Jesse Brouns 20, rue Henri Heine 75016 Paris +33 6 27 48 57 55

THE CURATOR FILM

(BAD) ANIMATED Belgium Art and Design (BAD) toont een selectie van recente, Belgische animatiefilms.  INGE DAVELOOSE | CURATOR FILM

Belgische animatiefilms gooien hoge ogen op festivals. Op animatiefilmfestivals in binnen- en buitenland winnen animatiefilms van studenten regelmatig prijzen: Laura Vandewynckels “Het Paradijs”, Louis Van Driessche’s “Edith+Marion”, Karolien Raeymaekers’ “Oma” zijn slechts enkele recente voorbeelden van gelauwerde studentenfilms.

De productie van een animatiefilm vertrekt meestal van een verhaal. Een regisseur en art director hebben de leiding over het proces van vertelling en verbeelding. Ze ontwerpen beiden de stijl en de figuren. In het storyboard wordt het verhaal vertaald in beelden en dialogen. Daarna worden locaties en karakters ontwikkeld. De animatoren creëren de beweging van de figuren.

De locaties komen tot stand door een background artist in een 2D film en een environment artist in een 3D film. Op het einde van het proces worden alle elementen samengebracht in de montage: klank, animatie, locatie, special effects en credits.

Volgende animatiefilms zijn te zien op BAD: “Oma”(2014) van Karolien Raeymaekers vertelt een persoonlijk verhaal over het afscheid van haar grootmoeder. De leuke momenten met haar oma

en mooie herinneringen worden verweven met de verdrietige gebeurtenissen.

Visueel is de kortfilm heel uitnodigend.

Karolien realiseerde “Oma” als laatstejaarsstudente aan het KASK (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, Gent). De vermaarde Amerikaanse animatieblog Cartoon Brew bezorgde de film een internationale première.

Gerrit Bekers is de regisseur van het realistisch ogende “Charge !”. Twee ‘chargerende’ soldaten lopen naar elkaar toe op het slagveld. Een ontploffing verhindert de confrontatie en de soldaten komen in een soort niemandsland terecht. Creative Conspiracy is de producent van deze krachtige kortfilm in 3D. “Charge !” is één van de films van “12 minuten over vrede”.

Een initiatief van het Vlaams Audivisueel Fonds en het Vlaams fonds voor de Letteren. “Kinderspel” van Britt Raes en Bert Van Haute behoort ook tot de films van “12 minuten over vrede”. Twee jongens spelen in de tuin en hun spel krijgt een gewelddadige wending. Plots horen beide jongens de muziek van de ijswagen en onmiddellijk staan de twee jongens als vrienden hun ijs te likken.

De grafische stijl sluit goed aan bij het verhaal van het onschuldige kinderspel.” 

4 THE BAD TIMES

CENTRALE KUNSTENAAR BAD

LILIANE VERTESSEN STILL I FEEL THE THRILL B.A.D. honoreert een Belgisch kunstenaar wiens werk en parcours opmerkelijk en eigenzinnig is.

Deze eer valt in 2016 te beurt aan Liliane Vertessen.  GERDA VANDER KERKEN

Haar tentoonstelling tijdens de beurs Still I Feel The Thrill toont originele fotografische zelfportretten met neonverlichting uit de jaren ’70 en ’80.

Centraal staan werken uit het muzikale verleden van de kunstenares: in de jaren ‘70 zingt Vertessen bij de Tweeters, een groep die een tijdje toert in het jazzcircuit. Ze zingt o.a. in de beruchte Antwerpse kroeg ‘De Muze’.

Elk optreden wordt een performance met extravagante kleding en accessoires die later uitgroeien tot de ensceneringen van zichzelf die ze fotografisch vastlegt.

Liliane Vertessen (1952) is één van de eerste Belgische kunstenaars die het eigen lichaam als artistiek medium gebruikt. Haar start gaat niet ongemerkt voorbij. In maart 1981 beslist de burgemeester van Turnhout dat de “jeugd niet noodgedwongen mag geconfronteerd worden met het werk van Liliane Vertessen, het wordt ‘ongeschikt’ verklaard” (Het Laatste Nieuws 13/3/81). Haar tentoonstelling “Kunst Kempen Actueel nr. 3” wordt verplaatst naar een ruimte in het Cultureel Centrum waar men “op bevel van de brandweer” niet noodgedwongen langs moet.

Door haar te willen bedekken heeft de betreffende burgemeester haar laten ontdekken. (Willem Elias, Aspecten van de Belgische kunst na ‘45) De Limburgse kunstenares wordt geboren in 1952: de naoorlogse jaren waarin kunstenaars hun eigen lichaam bij het schilderen betrekken. De beweging

“

De zelfportretten zijn vaak erotisch geladen en stralen een kitscherige wereld van glitter en schijn uit.

van Pollock’s slingerende arm wordt op doek vastgelegd door de druppende verf. De relatie lichaam/kunstwerk is geboren. Abstract expressionisme. ­Liliane is een kind. In de jaren ’60 worden objecten uit de consumptiemaatschappij door de kunstenaar tot kunstwerk verheven. De letterlijke lichamelijke betrokkenheid maakt plaats voor spirituele betrokkenheid, nl. de keuze van de kunstenaar.

Multimediale kunstwerken worden geassembleerd met afval van de consumptiemaatschappij, het gebruik van neonkleuren verwijst naar de reclamewereld. Pop Art. Liliane is een tiener.

Algauw speelt niet alleen het object een rol, maar ook de hele omgeving.

De lichamelijke betrokkenheid van de kunstenaar is extreem, alsook de betrokkenheid van de aanwezige toeschouwers (happenings). Omwille van de vluchtigheid van het moment, worden deze happenings vastgelegd op foto en film. De jaren ’70. Het belang van fotografie in de kunstwereld neemt toe.

Liliane is twintig en studeert fotografie en regie.

De invloed van deze studies is aanwezig in haar oeuvre: ze ensceneert tableaux vivants en organiseert happenings voor één persoon. Ze voert zichzelf op in verschillende decors, in verschillende rollen: ze verkleedt zich in romantische gewaden, lingerie, tijgerpakjes of mannenkostuums. Deze privé-happenings worden vastgelegd op foto. Nadien worden analoge foto’s ingekleurd en geassembleerd met objecten (jurken, pluche, pels, ...) en neon. De zelfportretten zijn vaak erotisch geladen en stralen een kitscherige wereld van glitter en schijn uit.

In het oeuvre van Liliane Vertessen schuilt een mysterieuze dubbelzinnigheid: het provocerend rollenspel suggereert een grenzenloos exhibitionisme.

Niets is minder waar. Steeds weer vlucht ze in een rollenspel en verbergt ze zich in een cliché van ‘De Vrouw’: de vamp, de stoeipoes, de diva, de dame, de koningin, de femme fatale, de hoer, het onschuldige meisje. Haar echte identiteit blijft echter ongrijpbaar. 

geselecteerd

5 THE BAD TIMES

CENTRALE DESIGNER BAD

DE OMMEZWAAI VAN SYLVAIN WILLENZ Hij wordt gerekend tot de belangrijkste Belgische designers van zijn generatie. Zijn Torch Light uit 2009 is een moderne klassieker. En toen het Britse designtijdschrift Wallpaper eind vorig jaar zijn jaarlijkse Power List publiceerde, was Sylvain Willenz een van slechts vier Belgen in de tophonderd.  JESSE BROUNS | CURATOR DESIGN

Sylvain Willenz over een aantal van de producten die hij toont op BAD: Torch lamp voor Established & Sons, het product waarmee Willenz is doorgebroken. “Je kunt geen tentoonstelling maken over mijn werk zonder de Torch, het ontwerp waar ik nog altijd het meest mee wordt geassocieerd.

Dit is het enige plastic product in mijn selectie, maar de textuur evoceert steen en beton. Het is geen typisch plastic.”

Radar, een elegante bureaustoel voor de Belgische fabrikant Objekten “met een extrabrede rugleuning die niet alleen comfortabel is en ergonomisch verantwoord, maar ook de vorm van het ontwerp bepaalt. Lokaal gemaakt.

Eikenhout, leder.”

Dusk voor Hem, een lamp in opalineglas. “Tegelijk speels en ernstig, klassiek en hedendaags. Noem dit ontwerp gerust typisch Sylvain Willenz. Het heeft iets déjà vu, maar is toch nieuw.

You’ve seen it, but you haven’t, zeg ik graag. Dusk is een eenvoudig product, maar het heeft karakter. Het is elegant, maar niet ostentatoir.”

Moor, een stoel voor Durlet met een rond, dynamisch profiel. “Leder, chic, kwaliteit.”

“Hout, leder en marmer hebben gemakkelijk iets kouds. Mijn Grades tapijten voor het Franse Chevalier éditions brengen een zekere warmte. Ze zijn klassiek, maar ook speels.”

“Otto is een spiegel die ik zelf op de markt breng. Simpel, eenvoudig, maar efficiënt.”

Willenz, geboren in Brussel in 1978, groeide op in de Verenigde Staten, België en Groot-Brittannië. Hij studeerde aan het Royal College of Art in Londen en begon zijn eigen bureau, Sylvain Willenz Design Office, in 2004. Hij heeft gewerkt voor gereputeerde internationale fabrikanten als Cappellini, Established & Sons, Hay, en Karimoku New Standard, maar ook voor vooraanstaande Belgische labels als Durlet, Objekten en Wildspirit.

In 2009 was Willenz Designer van het jaar. Hij kreeg toen zijn eerste belangrijke overzichtstentoonstelling in Le Grand Hornu, waar hij zo’n vier ton gerecycleerd rubber naar een zaal op de eerste verdieping liet slepen.

Hij maakte er een zwart berglandschap mee, een verwijzing naar het koolmijnverleden van de Borinage. Hij had ook exposities bij Victor Hunt in Brussel en Gyselinck in Kortrijk. Bij die laatste toonde hij textielwerk, voor fabrikanten als Hem, Menu, Chevalier Edition en Febrik.

Voor BAD concipieerde Willenz een volledig nieuwe installatie, toegespitst op recent werk.

De uitvoering gebeurde in samenwerking met het Belgische bedrijf Rebooth.

“Ik heb voor BAD producten geselecteerd met een zekere grafische elegantie, uitgevoerd in nobele mate­rialen — glas, hout, marmer, leder,” vertelt Willenz in zijn atelier in Anderlecht, vlakbij het Zuidstation. “Daarmee volg ik een ommezwaai in mijn werk. Ik gebruik mooiere materialen dan in het verleden. Dat is een bewuste keuze.

Ik wou meer volwassen werk te maken — minder jong, fris en poppy. Niet dat ik ergens spijt van heb. Ik ben tevreden met dat speelse design uit mijn beginjaren, mijn gekleurde spiegels voor Hay en mijn gele stoelen voor Karimoku. Maar ik had zin in iets klassiekers. Minder trendy, maar wel duurzamer. Die nieuwe richting in

mijn werk laat me ook toe om te werken met uitstekende fabrikanten, specialisten in hun vak. Zoals een Durlet leder kan bewerken, dat is buitengewoon. Otto, een spiegel die ik zelf uitbreng, wordt gemaakt door een atelier in Brussel waar nog aan handwerk wordt gedaan.”

“Ik blijf gepassioneerd door design en productie. Ik moet zeggen dat limited editions op de grens van design en kunst mij echt niet interesseren. Ik wil graag dat mijn producten toegankelijk blijven. Ik hou van serieproductie. Maar ik wilde wel graag een meer humane manier vinden om aan design te doen. Door te werken met fabrikanten die meer waarde stoppen in hun werk.

Voor BAD, dat zowel over design gaat als kunst, vond ik die aanpak relevant. Ik richt me in Gent tot een publiek van kenners, mensen die een mooi materiaal kunnen appreciëren.”

“De installatie wordt tegelijk fris en museaal. We tonen uiteindelijk gewoon producten: stoelen, tafels, rekken.

Maar ik vind het belangrijk om daarbij toch een zekere magie te creëren. Ik wil niet gewoon een stoel op een verhoog zetten. Als designer wil je je producten laten leven.”

“De helft van onze selectie bestaat uit Belgische producten, en ook dat leek me belangrijk om naar voren te brengen. Met Belgische bedrijven samenwerken is praktisch en logisch. We zitten bij elkaar in de buurt, dat is gemakkelijk. En ons land telt nog heel wat mooie bedrijven, en heel veel savoir faire. Ik werk met veel plezier voor fabrikanten als Wildspirit, Durlet, Objekten, of TossB, een verlichtingbedrijf uit Zeebrugge. Belgisch design heeft de reputatie kwaliteitsdesign te zijn. Je hoort dat vaak, en ik geloof dat het klopt.” 

“Erg belangrijk in mijn selectie zijn ook de producten van de Baskische marmerfabrikant Retegui, behoorlijk grote stukken in cararra en zwart mariknamarmer. Er zijn de Alaka spiegels waarbij we spiegelglas combineren met grijs marmer uit de Savoie, maar ook rekken en enkele accessoires.”

“En dan zijn er nog de gekleurde Block Lights die ik heb ontwikkeld voor Victor Hunt. Van gegoten glas, heel high end, op de grens van design en kunst. We hebben ze vorig jaar gepresenteerd op Art Basel.”

6 THE BAD TIMES

artists

AUTUMN SPINS III 90 x 120 cm

in the picture LEDEBERG

STÉPHANIE LEBLON

SAAR DE BUYSERE Saar De Buysere (BE) toont uitsnedes van bergzichten en landschappen in de vorm van sculpturen en tekeningen. Het uitgangspunt van de reeks werken van Saar De Buysere is de reiziger en hoe die zich beweegt in het landschap. Als een ervaren berggids laat ze je alle zichten zien en bij haar driedimensionaal werk toont ze je het bovenaanzicht en een kijk op de doorsnede. Ze creëert mobiele bergen om op elk moment en elke plaats te genieten van een bergzicht. Voor haar tekeningen arceert, vult, krast en streept Saar De Buysere met grafietpotlood. Haar toegewijd geduld bij het tekenen toont een diepe concentratie en passie. Voor de sculpturen gebruikt ze een mix van materiaal: snijbloemen, zand, kranten, koffie, zout, aarde ...wat resulteert in een ware eruptie van experiment. De lagen en intrusies tonen hoe het beeldhouwwerk tot stand kwam.

Saar De Buysere werd geboren in Eeklo (°1972) en studeerde Beeldende Kunsten aan het KASK in Gent en Zeefdruk aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Eeklo. Recente tentoonstellingen en projecten zijn onder meer: een groeps- en solo  CECILIA JAIME GALLERY

www.ceciliajaime.com

show (2015) in Cecilia Jaime Gallery te Gent, ‘Monte’ bij Blanco in Gent, Malperthuis in Tielt. Bovendien won zij de Laureaat prijs van de stad Harelbeke, tekenkunst en werd ‘Achter de rouw’ in 2015 uitgegeven bij Witsand. In 2014 stelde zij tentoon in ‘The Big Draw’ Antwerpen, ‘Belledejour’ in Assenede, ‘Verbindingen’ in Sas Van Gent, ‘Salon Blanc’ in Oostende, ‘Hedendaagse Grafiek’ in Harelbeke. Het beeldboek ‘Nu en straks’ werd in 2013 uitgegeven bij Garant en ‘Jonge Honden’ werd uitgegeven in ‘Verhalen voor het stervan gaan’, samengesteld door Marc Cosyns. In 2013 exposeerde zij in ‘We are here again’ en ‘There are stories’ in Gent. In 2012 won zij de publieksprijs ‘Secret Postcards’ in Maastricht (NL). Verder stelde zij tentoon in ‘We are here’ in Cecilia Jaime Gallery en ‘I love hair’ in Studio 310c te Gent. In 2011 was er ‘Façade’ in samenwerking met Geert Mervilde en Plataform-K, Gent.

‘Kleinsculpturen en object’, CC Het Spoor, Harelbeke (2010) en ‘De Collectie’ in Nucleo Gent (2009). Ten slotte exposeerde zij haar werk in 2008 in ‘The hands of Art’ SMAK Gent en ‘The hands of Art’ Marta Herford, Duitsland.

“Wat me boeit in een schilderij is de illusie”, zegt Stéphanie Leblon (Ieper 1970), “het flirten met wat niet aanwezig is, het spelen met suggestie van ruimte en beweging.” Een goed schilderij is nooit eenduidig.

Terwijl je naar iets kijkt, blijft iets anders verscholen.

Elk kunstwerk heeft een soort ingedommelde kant, die alleen zichtbaar wordt als je goed kijkt. Er zijn in kunst altijd dubbele of meervoudige betekenissen.

Er is bezinksel. Dat is de magie van de schilderkunst: de meervoudige gelaagdheid die veel interpretaties toelaat, telkens heel veel vrijheid geeft.

Leblon werkt gedisciplineerd. Eerst goed kijken.

Doelbewust legt ze zich richtinggevende thema’s op, beperkingen om gaandeweg beter te zien. Dat zie je op elke tentoonstelling. Het is, wat goed is voor een kunstenaar, aftasten van mogelijkheden, van het omzetten van ervaringen en beelden in een kunstwerk. Het is visueel denken. Maar tegelijkertijd verdwijnt wat ze zag, op foto’s, in tijdschriften, of andere beeldende hulpstukken voor het werk, in een heel andere figuratie – in het nieuwste werk steeds abstracter, met een heel eigen coloriet, een eigen tonaliteit, een eigen vorm.

Leblon vertrekt altijd uit de figuratie, maar dat vervaagt, het krijgt een ‘vertekening’. Ook als ze – letterlijk – haar figuranten of modellen onder water fotografeert, wat ze voor de serie Liquid Bodies deed (in Light Cube Art Gallery in Ronse). De figuren worden uitgewist, meer en meer, de abstractie geeft – na het goed kijken en het uiteindelijk scherp zien – veel mogelijkheden. Dàt is haar beeldend denken.

Sporen – dat is de essentie van het schilderen en tekenen van Leblon: de sporen van wat ze zag, die een nieuwe betekenis of vorm krijgen op het schilderslinnen of het tekenpapier, troebel en verborgen, verloren en verdonkeremaand, waarnemingen die vondsten opleveren door haar zintuiglijke lenigheid.

Het werk van Leblon, in zijn grote verscheidenheid aan onderwerpen, is ‘inventie’, een gedisciplineerde denkoefening, een scherp ‘vinden’ van een schilderij of een tekening.  PAUL DEPONDT

www.light-cube.be

7 THE BAD TIMES

NICO VAEREWIJCK

ERIK CHIAFELE

Nico Vaerewijck, werkend & wonend in Eksaarde, Oost Vlaanderen, heeft zich met zijn sterk abstraherende beelden in korte tijd ontpopt tot een hedendaagse schilder pur sang.

Zoals velen van zijn tijdgenoten vertrekt Vaerewijck vanuit een gerecupereerd fotografisch archief als inspiratiebron om zijn schilderijen vorm te geven. Een zeer eigenzinnig neo-fauvistische beeldtaal vertaalt zijn wilde gedrevenheid en fascinatie voor de schilderkunst. Een gewaagd coloriet in combinatie met een vanzelfsprekend gebruik van drippings en op het eerste zicht nonchalante verftoets onderscheiden hem als één van de meest intuïtieve schilders van zijn generatie.

Zijn passie voor de oneindige materiële kwaliteiten in de textuur van de verf verlenen hem de mogelijkheid om geabstraheerde extremen af te tasten in zijn figuratieve composities. Hierdoor ontstaat in zijn beelden een ruime interpretatievrijheid. De weergaven van bijvoorbeeld details uit een interieur kunnen reeds voldoende zijn om Vaerewijck uit te dagen in hun abstract schilderkundige herkenbaarheid. Hiermee stelt hij de tweespalt tussen figuratie en abstractie op de proef. De figuratie blijft aanwezig maar raakt letterlijk bedolven onder de verf.

De basiscompositie van zijn werken wordt meteen op het canvas geschilderd. De penseeltrek wordt bij Vaerewijck een op zichzelf staande vormelijk materiële abstracte entiteit die haar figuratieve referentialiteit kent doorheen de verwevendheid van de abstracte vlakken. Door het nat in nat werken worden de schilderijen, doorheen een ruwe en impulsieve toets, een geabstraheerde weergave van een anonieme geconstrueerde realiteit. Het desolate, de duistere huiskamers, worden beladen met de intensiteit van de uitgepuurde verftinten. In de laatste werken worden fragmenten uit het alledaagse vormelijk geanalyseerd. Bij deze beelden moet de kijker beroep doen op zijn geheugen, als gearchiveerde herinneringen, weliswaar vertekend, geabstraheerd, uit een vormelijk mentaal herkenbaar verleden.

Chiafele’s schilderijen zijn stuk voor stuk met vlotte penseelstreek opgebouwd. Grondig uitgewerkt zijn ze nooit, al verschilt de mate waarin ze rijk zijn aan details. Chiafele’s snelle werkwijze en veelvuldige gebruik van witruimtes resulteert in fragmentarische beelden, die regelmatig zowel in opbouw als afbouw lijken te verkeren. Het ‘incomplete’ karakter van de schilderijen wordt nog verder verstrekt door Chiafele’s radicale uitsnedes en onverwachte aanzichten.

Chiafele’s kracht is zijn gevoel voor ambiguïteit. De oningevulde ruimte in zijn werk nodigt ons uit er verder invulling aan te geven. Chiafele’s schilderijen zijn snapshots van vertrouwde, alledaagse taferelen, maar het zijn bepaald geen kant-en-klare brokken.

nicovaerewijck@gmail.com

UNTITLED (STUDY) OLIE OP DOEK 90 X 60 cm

 NIELS VAN MAANEN | FRAGMENT

JAN STREMES

AFTER FOUQEUT, AFTER KVDB OLIE OP LINNEN 70 X 70 cm 2013

De sujets van zijn werken zijn zeer uiteenlopend; wat we zien zijn (zelf)portretten, interieurs, details van lichamen en enkele intericonische referenties naar andere werken uit de beeldende kunst. De vraag is wat deze verschillende sujets bindt, wat een Chiafele tot een Chiafele maakt.

Welnu, we worden voortdurend met beelden geconfronteerd die glad gepolijst, kapotgefotoshopt zijn. Onze blik ketst erop af, omdat er geen frictie plaatsvindt, de beelden geen houvast bieden. Erik Chiafele’s beelden vormen de antithese van deze dagelijkse en schijnbaar algemene imagorroe*. Ze worden gekenmerkt door een aspect van verstrooiing. Deze verstrooiing betreft het contact tussen de werken en hun toeschouwers dat in en door de blik plaatsvindt. Chiafele’s schilderijen zorgen ervoor dat die blik actief kan verpozen, alsof men strooizout over een spiegelende ijsvlakte gesmeten heeft: de blik kan wandelen, heeft grip. De vormen in Chiafele’s schilderijen zijn meestal met relatief losse penseelstreek geschilderd en worden zo door een zekere openheid – of noem het schijnbare onafheid – gekarakteriseerd. Op deze manier bieden ze hun toeschouwers houvast en dit zonder dat ze een hapklare betekenis of een easy esthetisch plezier verschaffen; ze doen ons als toeschouwers veeleer talmen, twijfelend proberen.

Chiafele’s beelden zijn dan ook altijd testbeelden: ze testen ons op geduld en op berusting. Geduld bij het kijken, want de beelden zijn niet eenvoudig te consumeren; ze laten zich niet snel en bevredigend in een of andere semiotische categorie onderbrengen. En berusting in het feit dat de schilderijen zelf niets willen zeggen, dat ze hun toeschouwer eerder in een staat van ruis willen brengen, waarbij etymo-logisch vanzelf ook het woord roes meeklinkt. De ruis betekent verwarring, verstrooiing, maar die laatste verstrooiing is tegelijkertijd een moment van roes, van een zinnelijke bedwelming. Op het moment dat je als toeschouwer loslaat, de test doorstaat en berust in het feit dat er geen aha-moment zal komen, bereik je een staat van genot.

“Ik bekijk het werk van Jan Stremes als dat van een ingenieus filmmaker. Het is een complexe, gefragmenteerde deconstructie van een narratief storyboard waarbij potentiële verhalen door elkaar lopen, elkaar ontkrachten, versterken of negeren en catharsis schuwen ten voordele van het in stand houden van zowel een open einde als een nieuw begin, die beiden steevast inherent zijn in dit oeuvre. Sommige beelden bewegen in slow motion terwijl andere in elkaar faden. Er lijken geen uitgesproken statement-makende protagonisten te zijn maar eerder een groot aantal figuranten die soms een beetje verdwaald verschijnen in hun decor. Sommigen kregen duidelijke instructies, handelingen of poses gedirigeerd, anderen zitten gevangen in een lege achtergrond of in een ronddraaiend, tollend beeld. Er is geen muziek, geen soundtrack. Het oeuvre van Jan Stremes is onderhuids rumoerig, ondeugend en onrustig met sporadisch een vocale uithaal die wankelt tussen roekeloze provocatie en schijnbare noodkreet.”  JAN VAN WOENSEL, 2015 | GALERIJ JAN DHAESE | WWW.JANDHAESE.BE

 NOËL REUMKENS | * FRAGMENT UIT: BABBEL OVER DE STIJL

www.facebook.com/erik.chiafele

MEN

8 THE BAD TIMES

SVEN VERHAEGHE

KOEN DEPREZ

Het werk van Sven Verhaeghe (1974) omvat naast schilderijen en tekeningen ook videowerk en installatiekunst. Landschap en natuur zijn z’n belangrijkste onderwerpen, in het bijzonder de “vaak verstoorde” relatie tussen mens en natuur. Zijn werk doet ons vaak denken aan de sfeer van het idyllische landschap uit de 18de en 19de eeuw, maar in tegenstelling tot de ideaalbeelden van weleer lijkt elk onderwerp uit zijn werk vergeten of verdwenen.

Achtergrond wordt voorgrond. Verhaeghe weet onze geschiedenis op de één of andere manier in zijn werk te verwerken zonder al te expliciet of anekdotisch te zijn. Het werk wankelt tussen abstract en realistisch.

Het lijkt tijdloos, omdat het niet klakkeloos in het hedendaagse geplaatst kan worden, maar binnen de traditie staat het ook vreemd. Verhaeghe’s werk construeert zijn eigen tijdskader en dimensie.

Koen Deprez (1961) is het enfant terrible in de architectuur- en interieurwereld. Hij is vandaag voornamelijk bekend omwille van zijn excentrieke benadering van private en publieke interieurs, die naadloos is voortgekomen uit een passie voor het landschap en de stedelijke openbare ruimte die dateert uit zijn studieperiode, toen hij al stage liep bij Rem Koolhaas (OMA) in Rotterdam en Alessandro Mendini (Studio Alchimia) in Milaan. Zijn plannen en interventies resulteren in prachtige tekeningen, schilderijen en maquettes die hij geregeld tentoonstelt of een toepassing geeft, zoals onlangs in Lokaal 01 in Breda, waar hij het grondplan van een autobus op ware grootte freesde uit een meergelaagde houten vloer.

Daarnaast toonde hij reproducties op ware grootte van werken van Joachim Patinir, een schilder van landschappen waaraan allicht door zijn assistenten figuurtjes werden toegevoegd die doen denken aan kluizenaars die speurend het landschap lezen.

Koen Deprez is een heremiet die zich buigt over elk detail in het landschap, maar tegelijk torens

www.galeriedebuck.be

bouwt om de wereld te overzien. Uit deze spanning komen creaties vooruit waarin schaalverschuivingen, misplaatste onderleggers, verhalen, anekdotes en hiaten de ruimtelijke vorm aannemen van een barok labyrint waarvan alleen de kunstenaar de volledige plattegrond kent.

Deprez woont en werkt nabij Brussel. Naast zijn ontwerppraktijk doceert hij aan de faculteit architectuur van de KU Leuven. Hij stelde onder meer tentoon in Center for Architecture (New York), Storefront for Art and Architecture (New York), Museum voor Sierkunst (Gent), Hortamuseum (Brussel), Provin­ ciaal Museum (Hasselt), Sint-Lukasgalerij (Brussel), Museum of Finnish Architecture (Helsinki), Nietzsche Archive (Weimar), Kunsthal (Rotterdam), Deutsches Architectur – Museum ( Frankfurt a/Main), Gammel Dok (Kopenhagen), Fundaçao das Descobertas Lisbon, Norton Gallery of Art (West Palm Beach), Grande Arche (Paris-La Défense), Rijksmuseum (Amsterdam), SMAK (Gent), Lokaal 01 (Breda) en Pierre Menard Gallery (Boston).

www.galeriezwarthuis.be

NIKO VAN STICHEL & LUT VANDEBOS

artists

in the picture

Niko Van Stichel en Lut Vandebos werken een 5-tal jaar actief samen als kunstenaarskoppel Vanstichel-Vandebos. Een geslaagde combinatie waarbij de toegevoegde waarde van de samenwerking groter is dan de som van de twee gehelen. Hun onderzoeksveld bevind zich niet zelden in de (semi) openbare ruimte.

Zo werken ze samen aan tentoonstellingen en opdrachten van tijdelijke aard en realiseren ze permanente monumentale werken in binnen en buitenland.

Hun inspiratie halen ze uit een nostalgisch verlangen naar jeugdige avonturen en herinneringen. Speelse elementen worden gecombineerd met een strakke monumentale beeldtaal.

Werken in de publieke ruimte vind je onder andere in Merelbeke ‘LauwerRouw-krans’, Strafford New Hampshire, USA ‘Forest Phantasmagoria’ en recent in Zottegem ‘De Schone Kamer’.

Beide kunstenaars hebben naast de gezamenlijke activiteiten ook een www.vanstichel-vandebos.be

uitgebreid individueel oeuvre uitgebouwd.

Lut studeerde vrije grafiek. Gaandeweg ontdekte ze de liefde voor het ruimtelijk werk. Haar zoektocht om vanuit haar grafische achtergrond en met verworven materiaalkennis en inzichten beelden te creëren brengt een verassende beeldtaal voort. De gemeente Sint-Gillis-Waas was er als eerste bij om een werk van haar te kopen. ‘Vliegers’ uit de reeks de wondere jaren geeft de tuin van het OCMW rustoord een extra dimensie.

Niko Van Stichel flirt sinds zijn opleiding als beeldhouwer met de grens tussen kunst en architectuur. De publieke ruimte beschouwd hij als zijn speeltuin. Niko’s verkenningstochten startten reeds in zijn opleiding en hebben hem naar binnen- en buitenland gebracht. Het resultaat zijn sculpturen die publieke ruimtes worden.

Werk van hem tref je aan in Horebeke, Schijndel (NL), Sint-Gillis-Waas, ­Kemzeke (Verbeke Foundation), Sint-Niklaas en Zele.

9 THE BAD TIMES

www.edelgedacht.be SB 55 De Belgische architect Stéphane Beel ontwierp voor Bulo sb 55. Deze tafel bestaat uit een met fenix HPL afgewerkt multiplex blad, geplaatst op een schraagstructuur uit essenhout. Verkrijgbaar in 5 verschillende afmetingen.

Verne/ Thermae Palace Ostend www.bulo.com

design

Vormgeven in edele metalen staat bij EDELGEDACHT centraal. Met veel enthousiasme en passie worden kunstzinnig vormgegeven sieraden naast barok ambachtswerk en hedendaagse ingenieuze designjuwelen gepresenteerd. Edelgedacht staat voor creativiteit, vakmanschap en liefde voor de stiel. Op de B.A.D. wordt het werk van de Belgische juweelontwerper Jan Vanhoutteghem en de Antwerpse zilversmid Georges Cuyvers gepresenteerd.

DE COLLECTIE NUÉE VAN VERILIN is een poging om effecten uit de natuur te benaderen met linnen.

Voor dit ontwerp haalden beeldend kunstenaar Liv Mathilde Méchin en textielontwerper Côme Touvay inspiratie uit de lichtschakeringen aan de hemel die telkens duiden op de komst van een nieuw seizoen.

Dit ontwerp hield een researchprogramma in om met nieuwe vezels, garens, bindingen en weeftechnieken de gewenste effecten te ontwikkelen. Het terugkerende patroon komt voort uit een draad per draad uitgewerkte weefformule. Het is een duurzaam product, dat ‘mooi oud’ wordt. www.pietmoodshop.be

Yves Pauwels is een autodidact en ontwerpt sinds 2005 lichtobjecten onder de naam FALLUCE. De creaties worden in kleine oplages uitgebracht of op maat gemaakt. ‘Folio’ is een lamp en een secretaire gecombineerd in één geheel. Dit ontwerp valt op door zijn tot eenvoud herleide functie. De vier dunne tafelpoten staan in een perfect uitgezochte hoek. Een van de poten loopt door het flinterdunne metalen tablet door om uiteindelijk een functie te krijgen als lichtbron. Het dunne tablet vergroot de indruk van een zwevend blad. Deze ‘Folio’ tafel wordt in primeur getoond op B.A.D. www.falluce.be

CROSS springt in het oog met het trendy tafelblad van Xeramica beton – een keramisch materiaal met het uitzicht van beton én 100% krasbestendig – en het X-vormige onderstel van gelakt roestvrijstaal. Door de specifieke vormgeving van het onderstel zitten er geen tafelpoten in de weg en is er extra veel beenruimte ter beschikking om comfortabel te zitten. Zoals de meeste ontwerpen van JOLI kan Cross zowel binnen als buiten staan. www.roelandtw.be

STUBS zijn eenvoudige stapelbare krukken gemaakt uit grenen multiplex. Je wordt uitgenodigd vier krukken te stapelen, waardoor er een compact geheel ontstaat. Door de hoekige facetverlijming van de poten ontstaat er een vormelijke verwijzing naar een ton. Dankzij de verlijming is de kruk zelfs tijdens het schommelen op twee poten enorm stabiel. Je kan de Stubs in een zwarte, naturelle of witte uitvoering als object in de ruimte plaatsen. Zo zijn extra zitjes bij onverwacht bezoek geen enkel probleem meer. www.labt.be

bl THE BAD TIMES

HANDS ON DESIGN In 1995 organiseerde Design Vlaanderen de 1ste Triënnale voor Vormgeving in het Gentse Design Museum, volledig gewijd aan wat men toen het hedendaags kunstambacht noemde. Een 2de triënnale bracht er in 1998 een overzicht van de industriële vormgeving in Vlaanderen. Daarna vonden de triënnales plaats op diverse locaties in Brussel, Grand-Hornu en Hasselt. Voor “Hands on Design” keert men op 19 november 2016 terug naar waar het ooit begon. De tentoonstelling loopt er tot 5 maart 2017.

“

crossover

Het ambachtelijke creëert een duidelijke meerwaarde die vandaag bijzonder gewaardeerd wordt door het publiek

“Hands on Design”, de 8ste Triënnale, is een beleidsproject van de Minister van Economie en heeft tot doel een brede bevolkingsgroep in contact te brengen met de transformatie van de industrie in Vlaanderen via de innoverende kracht van ambacht in design. UNIZO, die een Maker City-event zal organiseren in Gent tijdens het openingsweekend, en Fedustria werden gevraagd om partner te zijn in het project. Wood.be, het kenniscentrum van de hout- en meubelindustrie, begeleidt een aantal ontwerpers en bedrijven in hun samenwerking voor een aantal nieuwe producten. Johan Valcke, de curator voor de 8e Triënnale, is op dit moment druk bezig om een toptentoonstelling klaar te stomen voor het Design museum Gent.

Het uitgangspunt is: de meeste designproducten hebben een ambachtelijke oorsprong of worden via ambachtelijke technieken en processen (zeker in de prototypering) met de hand en machines in ateliers en bedrijven gemaakt.

Het ambachtelijke creëert een duidelijke meerwaarde die vandaag bijzonder gewaardeerd wordt door het publiek.

Deze meerwaarde vertaalt zich op creatief en technisch vlak en is daarom ook innoverend. In “Hands on Design” worden producten getoond die deze meerwaarde bezitten.

De producten in “Hands on Design” ontstaan door een samenwerking tussen een designer en een bedrijf. De designer is soms een industriële, soms een ambachtelijke ontwerper. Het zijn functionele producten, ontstaan, ofwel in opdracht van het bedrijf dat zijn assortiment wilt uitbreiden, ofwel in eigen beheer door de designer zelf. Meestal gaat het om kleine series, in een hogere prijsklasse, wat kenmerken zijn van een ambachtelijk proces. “Hands on Design”

wil de samenwerking tussen bedrijven en designers stimuleren.

Het begrip ambacht is een containerbegrip. Het gaat hem niet alleen om het archetype van de maker in zijn atelier, met zijn materialen, technieken en gereedschappen, die op individuele schaal zijn object maakt. Maar ook over de industriële ontwerper die eigenhandig gemaakte prototypes vertaalt in een computermodel, of vertrekt vanuit dit model om het prototype zelf te vervaardigen of het bij een ambachtelijk bedrijf te laten maken. Het “hands on” situeert zich hier in het manipuleren en onderzoeken van het prototype.

“Hands on Design” heeft ook aandacht voor de “meestergast”, virtuoos in zijn technisch kunnen, maar niet creatief.

Zijn werk is essentieel voor alle designproducten, maar wordt bijna nooit belicht.

Nieuwe ambachten, zoals 3D-printen, sluiten het handwerk uit, maar staan een “ambachtelijke” productie (kleine serie) toe. In veel gevallen speelt handwerk echter toch een rol, omdat een handgemaakt prototype aan de basis ligt of omdat na de productie een afwerking met de hand gebeurt. De erfgoedambachten spelen hun rol wanneer hedendaagse innovatieve producten gemaakt worden met die technieken.

De tentoonstelling zal bestaan uit twee grote delen: een historisch en een hedendaags. Voor het historische gedeelte zal geput worden uit de collectie van het Design museum Gent, om stukken te tonen die innoverend waren (en eventueel nog zijn) van 1900 tot 2014.

In het hedendaagse gedeelte onderscheiden we drie secties. Er is een “ruimte” met producten die ambachtelijk gemaakt zijn, maar een inspiratie

vormen voor een industrieel product. De reden waarom ze nog niet indus­ trieel geproduceerd zijn kan liggen in het ontbreken van technologie die in staat is de meerwaarde van het ambachtelijke te “behouden”, het ontbreken van commerciële belangstelling bij de bedrijven, het ontbreken van de nodige financiën bij de ontwerper, enz ... De ontwerper zal echter duidelijk moeten communiceren waarom zijn stuk kan inspireren tot een industrieel product.

Het belangrijkste deel van de tentoonstelling zijn de nieuwe stukken ontstaan door de samenwerking van designers, ambachtelijk of industrieel, met bedrijven. Het uitvoerend bedrijf kan uiteraard ook het bedrijf van de ontwerper zelf zijn. In dit deel worden niet alleen de producten getoond, maar het hele proces vanaf het begin en met focus op het ambachtelijke aspect. Het proces van ontwikkeling (schetsen, briefing, computerrenderings, maquettes, prototypes, foto’s, video’s, teksten) wordt een essentieel deel van de tentoonstelling.

Tenslotte is er een sectie waarin de nieuwe trend aan bod komt van startende designateliers die niet alleen ontwerpen maar ook zelf uitvoeren.

Voor de Belgium Art and Design-beurs opteerde Design Vlaanderen om een aantal ontwerpers een forum te geven die zullen deelnemen met nieuwe projecten aan “Hands on Design”, maar die werken op het crossover-domein tussen kunst en design: Ben Storms, Tania De Bruycker en Ministry of Mass. Elk van hen staat in voor de eigenhandige vervaardiging van hun objecten. Ze verwerven telkens opnieuw die technische kennis die onontbeerlijk is om hun designideeën te kunnen realiseren. Het zijn stuk voor stuk functionele objecten, maar die tevens in een kunstgalerie niet

BEN STORMS INHALE

MINISTRY OF MASS PILLOW SEAT EN TABLE

TANIA DE BRUYCKER GONG

bm THE BAD TIMES BRUNO MEEUS’ ONTWERPSTUDIO biedt ruim dertig jaar ervaring in het ontwerpen en realiseren van producten vervaardigd uit roestvrij staal. In nauwe samenwerking met meubel- en keukenfabrikanten ontwikkelt MEEUS UNLIMITED bvba, innovatieve oplossingen voor diverse leefruimten, zowel binnen als buiten. Tijdens BAD stellen ze o.a. de unieke heruitgave van de keuken van Jules Wabbes voor, in samenwerking met architectuur- en meubelatelier One To Be uit Brussel.

Hierbij ligt voor Meeus Unlimited het accent op de realisatie van de werkbladen, helemaal in de tijdsgeest van de 60’er jaren, uitgevoerd zowel in messing (met unieke antraciet flex-email spoelbakken) als uit roestvrij staal, met een duidelijke harmonie tussen ambachtelijke en industriële technieken. www.meeus-unlimited.be

uit de toon vallen. Vormgeving is niet alleen de vorm, het zijn ook de ideeën en materialen die achter het object en het maken ervan zitten. Elk van deze ontwerpers illustreert dit perfect.

Achter het Ministry of Mass staat David Braeckman. David studeerde productontwikkeling in Antwerpen en richtte in 2012 zijn ontwerpstudio op. Hij maakt objecten en materialiseert concepten.

Zijn doel is de hedendaagse maatschappij te bestuderen en vanuit zijn observeringen waardevolle oplossingen aan te bieden naar het gebruik van materiaal, energie en mensen.

Hij ontwerpt producten waarbij de hedendaagse productie- en consumptiecultuur in vraag gesteld worden.

Daarom worden kleine gelimiteerde series van objecten uit duurzame materialen gemaakt. De productie is onafhankelijk en lokaal, met toewijding, vakmanschap en vooral veel tijd. De ontwerpen moeten zowel de ontwerper zelf voldoening schenken als de koper.

De gebruiker leert uit het object, investeert tijd en ervaart het. Aan de productie wordt pas begonnen nadat het ontwerp past binnen een gegeven naar functie, materiaal, vorm en kleur.

Eenvoud is troef. Zo bestaat een booglamp uit een betonnen voet, een eenvoudige lat erop bevestigd met een metalen plaatje en 3 bouten en een elektrisch draad naar een lichtpeer. De Pillow Seat bestaat slechts uit 3 elementen, samengebonden met een spanband.

Bedoeling hier is af te stappen van het idee van de traditionele zetel, maar een nieuwe vormgeving te brengen die tot nadenken aanzet.

Tania De Bruycker (MdSt) maakt sculpturale voorwerpen met een gebruiksfunctie. Het is een persoonlijke reflectie over de leefomgeving. Zonder enige franje en met een uitgepuurde sobere lijnvoering worden ogenschijnlijk eenvoudige beelden toonbeelden van beklijvende ruimtelijkheid. De vormgeving en haar intrigerende eerlijke ruwheid vertaalt de snelheid en de onrust van onze samenleving om ze vervolgens om te buigen tot een nieuwsoortig classicisme inclusief de daarbij horende uitstraling van rust en contemplatie.

Ze tracht om de grond, de kern van de materies, of het nu krijt, verf, papier of hout en marmer is, te onderzoeken en vanuit deze nieuwe vorm van minimalisme de materie zelf aan het woord te laten om zijn boodschap mee te geven.

Van zachte humor over cassant cynisme tot poëtische kleinoden, dit alles komt aan bod in de eerlijke aanpak, in een geheel dat de resultante is van het weergeven van de va-et-vient van de menselijke gevoelens en gedachten van de ontwerpers en hun omgeving.

Ben Storms vertrekt vanuit de materie.

Zijn vader handelde in oude natuursteen en ander recuperatie-bouwmateriaal. Hij groeide op tussen de stenen, sorteerde ze, leerde het materiaal kennen. Nu assembleert hij vorm, materiaal en techniek op een innovatieve en fascinerende wijze.

Een gekozen materiaal bestudeert hij zonder vooringenomenheid, sluit geen enkele mogelijkheid uit. Door de grenzen van het materiaal te verleggen, creëert hij een verrassende vormentaal.

Het publiek wordt verwonderd, gelooft niet wat het ziet, want iedereen weet dat steen en glas moeilijk te bewerken materialen zijn.

De tafel waar hij eerst mee naar buiten kwam is InVein, een marmeren blad met een spiegelende onderzijde op schragen. Gedemonteerd kan het blad als spiegel dienen. Het marmeren blad is slechts 3 mm dik, maar is aan de onderzijde verstevigd met een staalplaat. Door te hydroformen krijgt de plaat een organische vorm.

Na de flinterdunne tafel werkte Ben aan InHale, een zwaargewicht van 400 kilo.

InHale bestaat uit een ruwe steenblok die aan de bovenkant en zijkanten is afgevlakt en een opgeblazen voetstuk van (opnieuw) spiegelend metaal. In Milaan zal hij in april tijdens de Design Week in het kader van Belgium is Design een glazen monumentale tafel presenteren, gemaakt uit oude glastegels. 

Het prachtige JOINTED WALL van de Belg FILIP JANSSENS voor Serax lijkt de muur op te klimmen. Het is een opeenstapeling van modulaire modules in zwart staal. Janssens haalt inspiratie uit zijn kindertijd, toen hij met Legoblokken speelde. Jointed wall heeft legplanken in hout en drie haken die uitnodigen om een lichtarmatuur aan te bevestigen.

Jointed Wall wordt geproduceerd door Serax en wordt door Piet Moodshop voorgesteld op B.A.D. www.filipjanssens.be www.serax.be www.pietmoodshop.be

RECHTS VAN DE KERK Tuindesign meubelen – exclusieve potten – beelden en decoratie. In 10 jaar tijd groeide Rechts van de kerk uit tot een oase van bijzonder stijlvol buitenmeubilair, ontworpen door de grootste hedendaagse designers. Op B.A.D. stelt Rechts van de Kerk West 14 voor, een collectie van outdoor planters, screens and more… www.west14.be www.rechtsvandekerk.be

ARCH. De Arch is een dynamische en elegante stoel die eenvoud en subtiliteit moeiteloos weet te combineren.

De volle en golvende massief houten structuur in combinatie met de kalfslederen zitting en rugsteun, geven de Arch een geheel eigen identiteit. De verfijnde proporties, golvende lijnen en herkenbare leuning vormen de basis voor het speelse karakter van de Arch. De geraffineerde afwerking van de randen geven het geheel bovendien een slanke en elegante look.

PLAY. Elegant massief houten stoel met uniek eigentijds karakter. Typische kenmerken zijn: makkelijk stapelbaar, ergonomisch comfort, compact luxueus, zowel voor project als residentieel gebruik, leverbaar voor binnen als buiten www.wildspirit.be

‘DESIGN IS WOLF’ is een nieuw Belgisch design concept. Ze maken exclusieve design meubelen, ontworpen door nationale en internationale top-designers.

Alles wordt gemaakt in Europa en is rechtstreeks te koop via de webshop of de stijlvolle experience showroom in Antwerpen.

Ze noemen hun stijl „ Globelge” , een mix van het strakke design uit Noord Europa maar met de verfijnde afwerking en stoffen uit het Zuiden van Europa.

ELEPHANT CHAIR. Deze stoel is een eerste ontwerp van opkomend Belgisch talent Charly Cnops. Met zijn elegant design heeft Charly een unieke stoel ontworpen dat een mooie combinatie is van visuele lijnen en een heerlijk zitcomfort www.designiswolf.com

bn THE BAD TIMES

LECHAPERONunlimited is een online platform dat een eclectische combinatie van producten van bekende en minder bekende ontwerpers binnen hun vakgebied selecteert en introduceert (kunst, mode en interieur). Elk product is uitsluitend in beperkte oplage en exclusief via dit platform verkrijgbaar. Via portretreeksen laat LECHAPERON je kennis maken met de persoonlijke leefwereld van de makers en hun werk. www.lechaperonunlimited.com ELS JACOBS studeerde in 2007 af als textielontwerper aan l’Ecole Nationale Supérieure des Arts Visuels de La Cambre in Brussel. Via deze en andere opleidingen, ontmoetingen en stages, specialiseerde ze zich in breitechnieken.

Haar werk ontstaat door een gewaarwording, een verzameling van onderzoekingen en experimenten met draden binnen de breitechniek. Kenmerkend is de tweeledigheid van het breiwerk: een alternerend kleurmotief en/of een verschillende structuur. Het voelt aan alsof Els ‘tekent met draad’. www.some-thing-els.be

MARGOT THYSSEN. Opgenomen als ontwerper keramiek bij Design Vlaanderen sinds 2013.

Van oorsprong grafisch ontwerper kwam ze een tiental jaar geleden in contact met porselein en startte haar eigen keramieklabel. In haar werk gaat ze steeds op zoek naar het pure; harmonie tussen eenvoud en detail. Ze wil de transparantie en perfectie van haar objecten dan ook tot het uiterste drijven. “Twins” bekroond met het “Henry van de Velde” label 2014. www.margotthyssen.be

STUDIO SERGEANT is een designstudio bestaande uit 3 jonge ontwerpers, gespecialiseerd in meubelontwerp. Zo zijn eerlijkheid, functionaliteit en ‘happiness’ de sleutelwoorden binnen hun filosofie.

De studio brengt 100% Belgisch design.Voor hun ontwerpen werkt Studio Sergeant steeds met een virtuele opdrachtgever. Enkele voorbeelden van “opdrachtgevers” die reeds de revue passeerden zijn: Henry Van de Velde, Jeanne Immink, Daniel Schechterman, Thomas More, … De producten worden steeds naar deze opdrachtgevers vernoemd.

Tijdens B.A.D. zullen Jeanne, Roger en Alfons gepresenteerd worden.

JEANNE is een krukje bestaande uit een zitting in rubberwood en een onderstel gemaakt uit klimtouw. Deze is gemaakt op vraag van Jeanne Immink, de grondlegger van de bergklimsport voor vrouwen.

ROGER, de eerste kapstok in het gamma van Studio Sergeant, zal in première voorgesteld worden op BAD. Roger’s geestelijke vader is Roger Van der Eecken, de laatste echte Van der Eecken die eigenaar was van de Spinnerij in Zele. www.studiosergeant.be OPSMUK is een label opgestart door 2 gedreven Bruggelingen, Jan Misseeuw en Bieke Moeyaert. Liefde voor hout en een passie voor mooie dingen zijn hun drijfveer. Jan houdt van hout! Hij renoveert en restaureert houten meubelen met respect voor dit natuurlijk materiaal.

Jaren ervaring en de ‘goesting’ om zelf meubelen te maken zijn de aanzet geweest om OPSMUK op te starten. Bieke is beroepshalve dagelijks bezig met grafische vormgeving. Vrije tijd stopt zij in haar passie: interieur inrichting. Na een opleiding decoratieve meubelrenovatie rijpt het plan om samen met Jan eigen meubels te creëren. www.maurice-mariette.be

Warm, slim, strak en toch eenvoudig. Deze woorden typeren de gloednieuwe ontwerpen van het jonge Gentse designlabel: STRAFF DESIGN. STRAFF Design ontwerpt, produceert en verkoopt kwaliteitsvolle en opmerkelijke interieurobjecten. Met zijn achtergrond in design en metaalbewerking tracht designer Tomas Aelterman omgevingen te accentueren met betaalbare en kwaliteitsgerichte designproducten. “Design hoort je persoonlijkheid te accentueren en je visie te reflecteren”. De lancering van STRAFF Design zal plaatsvinden op B.A.D. Straps boekenplank: “Net als een plank die met tape aan de muur hangt.” www.straffdesign.com

TWENTY- ONE TWELVE is een Belgisch juwelenlabel opgericht door zilver- en goudsmid Tine Sibbens . Op zoek naar het ideale evenwicht tussen de eeuwenoude ambacht van het bewerken van edelmetalen en het experimenteel werken met innovatieve materialen en technieken. Resulterend in zowel een vernieuwende collectie als unieke hedendaagse juwelen, balancerend tussen kunst en design. www.21-12.be

life

YKOON DESIGN staat voor verfijnde houtcreaties.

Ykoondesign.be

bo THE BAD TIMES

MECENAS

‘KUNST KAN DE WERELD MISSCHIEN NIET REDDEN,

MAAR WEL BETER MAKEN’

Ga op BAD zeker eens langs op de stand van Arture, een kunstplatform dat een ontmoetingsplaats biedt voor artiesten en publiek. Je ontdekt er het werk van kunstenaar als Hans Everaert, Lucas Devriendt en Thomas Huyghe. Wij gingen alvast op de koffie bij stichtende leden Sven Vanderstichelen en Johan Van Tittelboom.  SISKA VERSTRAETE

“

beeld ook een wijnhuis, zodat we op events meer kunnen schenken dan alleen water en vruchtensap, en een reclamebureau, dat al onze uitgaves verzorgt.’

Als je een sterk kunstwerk ophangt in je bureau, dan doet dat iets met jou. Het geeft je kracht. Die ervaring wil ik met andere delen.

BAD Times: Waarom vinden jullie het belangrijk om deel te nemen aan BAD? Sven Vanderstichelen: ‘BAD biedt ons een mooie kans om Arture bekend te maken bij een ruimer publiek. Omgekeerd leveren wij, doordat we samenwerken met galeries, ook een meerwaarde. Niet elke galerie kan aanwezig zijn op alle beurzen. Via ons zijn toch enkele van hun kunstenaars vertegenwoordigd. We hebben ook het gevoel dat het een interessante beurs wordt.

We zijn dan ook blij dat we er van bij het begin bij betrokken zijn.’

JOHAN VAN TITTELBOOM

Op het eerste gezicht lijken ze weinig gemeen te hebben. Sven Vanderstichelen organiseert al vijftien jaar tentoonstellingen als ‘FADING’ of ‘Health - Something of Value’, en zetelt in de commissie van het museum van Elsene. Johan Van Tittelboom is burgemeester van Herzele, voorzitter van de Liberale Mutualiteiten – Vlaams Gewest en van Inconzina, een sociaal verzekeringsfonds. Maar ze delen wel één grote passie: die voor de hedendaagse kunst, en ze koesteren dezelfde ambitie: Belgische artiesten steunen en de liefde voor hun werk stimuleren bij mensen uit alle rangen en standen. Toen ze elkaar drie jaar geleden leerden kennen via kunstenaar Hans Everaert, besloten ze samen een kunstplatform op te richten: Arture.

BAD Times: Vanwaar jullie beslissing om een nieuw kunstplatform te lanceren? Was daar dan nood aan?

Sven Vanderstichelen: ‘Er zijn nog veel opkomende artiesten die hun plek verdienen op de Belgische kunstmarkt, maar die niet altijd de mogelijkheid krijgen om hun werk tentoon te stellen in een museum, galerie of kunstencentrum. We wilden die kunstenaars bij een breder publiek bekendmaken.

Daarnaast werken we samen met gevestigde artiesten, zodat we een mooie mengeling brengen van bekende en minder bekende namen.’

Johan Van Tittelboom: ‘Met Arture willen we ook een nieuw publiek aanspreken; Arturo’s noemen we ze: mensen die geïnteresseerd zijn in kunst, maar niet altijd de tijd vinden om elke week een expo of galerie te bezoeken en de selectie liever aan ons overlaten. Intussen hebben we al een mooi netwerk opgebouwd van enkele honderden Arturo’s die zich op een of andere manier engageren voor de kunstwereld. Ze vormen een mooi alternatief voor de netwerken die zich vormen rond sporten als voetbal of

golf. Heel belangrijk voor ons is ook de vriendschap die heerst tussen de Arturo’s onderling, en de persoonlijke band met de kunstenaars.’

BAD Times: Wat doet Arture concreet?

Sven Vanderstichelen: ‘Elk jaar organiseren we enkele tentoonstellingen, meestal in een pastorie in de buurt van Herzele, maar dat kan ook in Gent of Brussel zijn. We hebben nog geen vaste locatie. We tonen daarbij betaalbare kunstwerken die de bezoekers zich nog kunnen aanschaffen. Daarnaast organiseren we lezingen, performances en andere activiteiten waar artiesten en kunstliefhebbers elkaar op een laagdrempelige manier ontmoeten. Geen stijve recepties met hoogdravende speeches bij ons, maar events met dj, waar je op een ontspannende en onbevangen manier kunst beleeft. En waar

je je niet hoeft te schamen als je niet helemaal begrijpt wat een kunstenaar nu precies bedoelt. Waarom hij nu een pluim aan een draad heeft opgehangen bijvoorbeeld.’

Johan Van Tittelboom: ‘Via Arture willen we ook onze liefde voor de kunst overbrengen op andere mensen. Als je een sterk schilderij ophangt in je bureau, dan doet dat iets met jou. Het geeft je kracht. Die ervaring wil ik met anderen delen.’

BAD Times: Waar halen jullie jullie middelen vandaan?

Sven Vanderstichelen: ‘Van onze enthousiaste leden. We hebben niet zo veel geld nodig. We houden de kosten minimaal omdat we samenwerken met bevriende transportfirma’s, verzekeringsmaatschappijen, cateraars ... In onze Raad van Bestuur zitten bijvoor-

BAD Times: Nog een laatste vraag: wat betekent kunst voor jullie persoonlijk?

Johan Van Tittelboom: ‘Kunst is altijd al belangrijk geweest in mijn leven. Ik verzamel al kunstwerken sinds mijn twintigste, met een beperkt budget uiteraard. Kunst heeft me gemaakt tot wie ik ben. Ik word er rustiger door, kan beter relativeren. Ik heb er ook een andere kijk in mijn professioneel en persoonlijk leven door gekregen. Kunst kan de wereld misschien niet redden, maar wel beter maken.’

Sven Vanderstichelen: ‘Het mooie aan kunst is ook dat het een universele taal is. Iedereen die het geluk heeft ogen te hebben kan kijken en zijn eigen interpretatie vormen. Een mijnwerker of garagist zal misschien andere betekenissen geven aan een sculptuur dan een leerkracht lichamelijke opvoeding, maar dat maakt kunst nu net zo ­boeiend.’  Meer info: www.arture.be

“

Geen stijve recepties met hoogdravende speeches bij ons, maar events met dj, waar je op een ontspannende en onbevangen manier kunst beleeft.

SVEN VANDERSTICHELEN

Kunstplatform Arture toont werk van gevestigde namen en aankomende artiesten.

bp THE BAD TIMES

some specials BIG TABLE DESIGN Alain Gilles voor Bonaldo - Corten Steel uitvoering The Big Table gaat over het veranderen van visies, over een indruk geven van beweging van voorwerpen die doorgaans worden bekeken als saai en statisch. Afhankelijk van het perspectief zal het altijd opvallend anders lijken, alsof de persoonlijkheid verandert. Op een manier is het een beeldhouwwerk met al de functionaliteit van een tafel. In deze speciale Corten steel and wooden top uitvoering vergroot het werk de discussie tussen de twee materialen en ontstaat er een nog groter tijdloos icoon.

NIKO VAN STICHEL & LUT VANDEBOS Zonnetatoo

Na 125 jaar kennis vergaren in de metaal- en bouwwereld wordt deze kennis omgezet naar de wereld van design en interieur. Alton werkt hiervoor samen met kunstenaars en designers om tot andere insteken te komen. Het oog voor detail laat zich blijken tot in het kleinste onderdeel, dit om tot de meest pure vormen te komen.

Van: Aan: Cc: Onderwerp: Datum: Bijlagen:

Harry Vanhoyweghen B.A.D. avgeat@telenet.be Sandra Plasschaert; Harry Vanhoyweghen FW: Alton donderdag 28 januari 2016 21:19:14 Alton-Logo-hires.png

Partner mag op pagina design

Van: Joannes Stockbroekx Datum: donderdag 28 januari 2016 17:06 Aan: Harry Vanhoyweghen Onderwerp: Alton Beste Harry In bijlage logo en foto’s. Ik stuur u morgen of deze nacht nog de tekst door.

BAD GARDEN Het ontwerp van Bad garden is een vrij strak ontwerp dat bestaat uit grasbermen en witte berken. De grasbermen krijgen een abstracte vorm die ons doet denken aan de motieven en bewegingen die terug te vinden zijn in ijsschotsen.

De uitgesproken vormen van de tuin integreren zich perfect op deze industriële site.

Een sober paviljoen verwelkomt de bezoeker en brengt deze meteen in de juiste sfeer. Vanuit dit paviljoen is er

een mooi zicht op de Bad Garden en de spiegelvijver die op dit paviljoen aansluit.

Het centrale pad in grote natuursteentegels brengt de bezoeker door de Bad Garden naar de inkom van de Eskimo-fabriek, langs dit pad ontstaan nieuwe perspectieven en ontmoetingen met kunst en design.

De talrijke witte berken geven hoogte en intimiteit aan deze Bad Garden, deze verticale witte lijnen blijven ook ’s

avonds zichtbaar door de verlichting die in het project komt.

Bad Garden is een groen platform voor andere disciplines zoals architectuur, kunst, meubelontwerp,…  Olivier Standaert Torhoutsesteenweg 110 8210 Zedelgem 0477/69 29 85 www.burovoorbuitenruimten.be

Partners: Tuinaanleg Dieter Castelein, www.tuinendieter.be Boomkwekerij Willaert, www.willaert.be Natuursteen Hullebusch, www.hullebusch.be LACO www.lacoprojects.be

bq THE BAD TIMES

GALLERY

SCHOONHEID HOEFT NIET ‘MOOI’ TE ZIJN Kunstevents organiseren die het midden houden tussen tentoonstellingen in een galerie en exposities in een museum. Dat is het concept achter De Filatuur Gallery, een initiatief van politicus Jean-Jacques De Gucht en zijn vrouw Charlotte Mathias.

Op de beurs brengt De Filatuur het werk van kunstenaars als Jan De Lauré, Raffaella Crispino en Kurt Stallaert.

 SISKA VERSTRAETE

“

Kunstwerken slagen erin je als mens te confronteren met de werkelijkheid, of die werkelijkheid juist in vraag te stellen.

JEAN-JACQUES DE GUCHT

Politiek is niet het enige wat Jean-­ Jacques De Gucht boeit. Het Vlaams Parlementslid heeft ook een passie voor hedendaagse kunst. Samen met zijn vrouw Charlotte Mathias opende hij in 2014 De Filatuur in Aalst. Op BAD toont de galerie het werk van onder meer Jan De Lauré, Raffaella Crispino en Kurt Stallaert.

BAD Times: Waarvoor staat De Filatuur?

Jean-Jacques De Gucht: ‘De Filatuur is geen typische galerie. Bij ons kunnen mensen niet alleen terecht om werken aan te kopen, maar ook om gewoon van kunst te genieten, een beetje zoals in een museum. Zo organiseren we elk jaar enkele grotere tentoonstellingen in een industrieel gebouw in Aalst dat 700 à 800 vierkante meter oppervlakte biedt. Dat geeft ons de ruimte om de toeschouwers volledig onder te dompelen in de wereld van de kunstenaar. Iets waar in de meeste galeries geen plaats voor is. Daarnaast brengen we één keer per jaar een tentoonstelling in Brussel, op een bijzondere plek. We hopen in

KURT STALLAERT

DE FILATUUR OP BAD

de toekomst ook een vaste locatie te vinden waar we, in een eventuele kleinere en intiemere ruimte, permanent kunstwerken kunnen exposeren.’

BAD Times: Waar komt de naam De Filatuur vandaan?

Jean-Jacques De Gucht: ‘De naam verwijst naar een bedrijvencentrum in Aalst, gelegen op een oud industrieterrein, waar we onze tentoonstellingen meestal organiseren. De roots van dat terrein gaan terug tot de negentiende eeuw, de tijd van Daens. In die periode speelde de textielnijverheid een grote rol in Aalst. Toen enkele spinnerijen en twijnderijen fusioneerden, ontstond de Filature et Filteries Réunies, door de Aalstenaren kortweg de FFR genoemd.

Eind vorige eeuw werden de productie-eenheden afgebouwd en kon een van de gebouwen met respect voor het verleden gerenoveerd worden tot een bedrijvencentrum, dat de naam De Filatuur meekreeg.’

BAD Times: Hoe komt een politicus ertoe om een kunstgalerie te openen?

Jean-Jacques De Gucht: ‘Ik ben al van jongs af aan geïnteresseerd in hedendaagse kunst. Die liefde is mij met de paplepel ingegeven: mijn ouders zijn ook kunstliefhebbers. Van opleiding ben ik trouwens cultureel agoog. Willem Elias (hoogleraar VUB, voorzitter HISK, filosoof en publicist) beschouw ik als een soort peetvader, als mijn mentor.’

met de werkelijkheid of die werkelijkheid juist in vraag te stellen. Kunst kan mensen samenbrengen, ongeacht hun achtergrond. Kunst heeft me bovendien geleerd dat schoonheid niet hoofd­ zakelijk “mooi” hoeft te zijn. Belangrijker is dat het iets teweegbrengt, dat je geraakt wordt.’

BAD Times: Hoe selecteer je de kunstenaars waarmee je samenwerkt?

Jean-Jacques De Gucht: ‘We kiezen in de eerste plaats voor artiesten waar we in geloven, waar we een “klik” mee hebben. Ik zou geen werk kunnen brengen dat ik nooit zelf zou kopen of dat ik nooit zou gaan zien in een museum of galerie. De kunstenaars zelf kunnen heel uiteenlopend zijn, net als hun werk.

BAD Times: Waarom vind je het belangrijk deel te nemen aan BAD? Jean-Jacques De Gucht: ‘Het interessante aan BAD is dat de beurs kunst van eigen bodem centraal plaatst. We nemen ook graag deel omdat het event plaatsvindt in Gent, een stad die met het S.M.A.K en het HISK een grote rol speelt in de wereld van de hedendaagse kunst en die een ware broeiplaats vormt voor veel jonge kunstenaars.’ 

Jan De Lauré Bart De Baere, directeur van het M HKA omschreef het werk van Jan De Lauré ooit als ‘beelden die homeopathisch de wereld indruppelen om niet meer weg te gaan, ondenkbaar en onnavolgbaar.

Jan De Lauré is een verbluffende schilder en een verbijsterende kunstenaar, zijn werk een wolf in schapenvacht.’

Het werk van Jan De Lauré behoort tot de collectie van het M HKA en BPS22.

Raffaella Crispino Het boek is een inspiratie voor Crispino.

De dedications brengen een persoonlijke boodschap, maar houden ook iets heel afstandelijks in. De marmertechniek, die historisch nauw verbonden is met het boek, gebruikt Crispino om beweging, emotie, ruimte, rook, water, het onbereikbare weer te geven.

Kurt Stallaert Fotograaf Kurt Stallaert communiceert via beeld, niets is wat het lijkt. Hij creëert een eigen taal waarmee hij de toeschouwer onderdompelt in zijn wereld, in zijn werkelijkheid die er geenszins naar streeft een weergave te zijn van die van de toeschouwer.

Meer info: www.defilatuur.be

BAD Times: Wat vind je zo boeiend aan kunst?

Jean-Jacques De Gucht: ‘Kunstwerken slagen erin je als mens te confronteren

RAFFAELLA CRISPINO DÉDICACE (TO R.) KURT STALLAERT 2015

JAN DELAURÉ

br THE BAD TIMES

Van: Aan: Onderwerp: Datum: Bijlagen:

(BAD) PARTNER

Cats Communication Erkens Filip goed zo? zondag 31 januari 2016 20:59:36 Schermafbeelding 2014-04-24 om 11.17.50.png

DESIGNMUSEUM GENT DESIGN DERBY B/NL 1815-2015  KATRIEN LAPORTE, DIRECTEUR VAN ’S LANDS ENIGE DESIGNMUSEUM, IN GENT

cultuurprijzen

ek

rise ren d

we rk

n

o sch

ri

to his

zo der

van de provincie

Oost-Vlaanderen 2016

win 5 000 euro! pm

po ek uzi

m vor ng

i gev de

un

www.smak.be.

vier bouwlagen, en minstens één ondergrondse verdieping, die wordt doorgetrokken tot onder de binnentuin. Op de benedenverdieping komen een laagdrempelige horecazaak en een nieuwe shop. De drie bovenverdiepingen worden multifunctioneel. Wat betekent dat je het ene moment een lezing kunt organiseren voor tweehonderd mensen, en het andere moment een tijdelijke tentoonstelling, een presentatie, of een productlancering, link-uptrajecten en workshops of presentaties van de opleidingen . Dat wordt het DesignCenter, een verknoping tussen cultuur en economie i.s.m.

Ministery of Makers, het regionale design platform. Musea zijn in beweging. Je kunt niet langer twintig jaar aan een stuk dezelfde voorwerpen tonen. Musea worden kenniscentra, waar je uiteenlopende samenwerkingsverbanden kunt smeden. Met economie, met toerisme, met welzijn, met onderwijs en de onderzoekswereld.

Design is veel meer dan alleen het interieurobject meubel dat aan esthetische en ergonomische voorwaarden moet voldoen. Design, dat is ook de link met technologie, met onderzoek, service design, ecodesign, social design. Halfweg dit jaar zouden we hetWe wachtenop een definitief budget moeten kennen. Daarna hebben we een jaar om een internationale architectuurwedstrijd te organizerenorganiseren. Als alles volgens wens verloopt, kan de eerste steenlegging eind 2018 gebeuren, voor een opening in 2020.” 

www.designmuseumgent.be

k ter let

Als dé referentie in Vlaanderen op het vlak van hedendaagse kunst, mocht het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, kortweg S.M.A.K., natuurlijk niet ontbreken op BAD. ‘Toen curator Stef Van Bellingen mij vroeg deel te nemen aan de beurs, heb ik meteen mijn engagement toegezegd’, vertelt Philippe Van Cauteren, artistiek directeur van het S.M.A.K. ‘Het idee om kunst en design samen te presenteren, vind ik een boeiend uitgangspunt. Ik hou niet van hokjesdenken, en een goede verstandhouding tussen kunst en design kunnen we alleen maar aanmoedigen. Met dien verstande dat er nog altijd een groot verschil is tussen kunst en design. Design heeft een functioneel karakter, terwijl een kunstwerk net ontdaan is van alle functionaliteit. Een designer of een architect kan daarom per definitie geen kunstenaar zijn.’

Op BAD toont het S.M.A.K. enkele multiples die verkocht worden tegen betaalbare prijzen. Philippe Van Cauteren: ‘Een van de principes van het S.M.A.K. is kunst bereikbaar maken voor grote groepen mensen. Niet iedereen heeft de mogelijkheid dure kunst aan te kopen. Met De Vrienden van het Museum brengen we daarom multiples uit: meestal tweedimensionale kunstwerken op papier die worden uitgegeven in – beperkte – oplages. Afhankelijk van de grootte van die oplages kunnen de prijzen van de kunstwerken variëren. Sommige kosten 80 euro, andere 200 of 300 euro. Dankzij die redelijke prijzen krijg je als bezoeker van het S.M.A.K. de kans een werk mee naar huis te nemen van een kunstenaar die je in het museum kon bewonderen. Stel nu dat je een grote fan bent van het werk van Michaël Borremans. Omdat zijn werken vandaag voor hoge bedragen van de hand gaan, is het niet evident een tekening van hem aan te kopen. Dankzij de multiples van zijn hand - zoals we die in het verleden al hebben uitgebracht - kun je toch een werk van je favoriete kunstenaar in huis halen.’ 

ula

BETAALBARE KUNSTWERKEN

Handelingen uit het dagelijkse leven.

“Het museum bestaat sinds 1903.

We zitten op deze locatie sinds 1922, dus bijna 100 jaar en dat kunnen we niet zonder viering laten voorbijgaan. Binnenkort beginnen we met de voorbereidingenvan honderd jaar Design museum. We beschikken over een belangrijke historische collectie, waar echter maar we zitten ook, zeker op vlak van Belgisch design meteen aantal hiaten in zitten, vooral vanaf de jaren zestig, zeventig tot nu. We werken aan een inventaris van wat er ontbreekt, stukken die we zouden moeten hebben. We hebben geen grote aankoopbudgetten, en dus moeten we creatief zijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat we ons meer op Belgisch design moeten concentreren, we zijn tenslotte het enige designmuseum van het land.”

“Bijna vijftig procent van onze bezoekers komt uit het buitenland.

Dat zijn meerwaardezoekers, mensen die gereisd hebben, en die weten wat internationaal design is.

Wij moeten tonen wat België heeft voortgebracht. Dat is ook een van de redenen waarom we een hele verdieping hebben gewijd aan het werk en de inspiratie van Maarten Van Severen.”

“De hedendaagse vleugel van het museum dateert van 1992. Er zou meteen daarna nog een extensie komen, maar die is nooit gebouwd.

Op dat braakliggend terrein komt over een aantal jaren het DesignCenter, 375 vierkante meter over

pop

S.M.A.K

goe d

(BAD) PARTNER

erf

© EVA MOUTON

“Tot 13 maart loopt Design Derby, België-Nederland 1815-2015, in samenwerking met het museum Boijmans van Beuningen. Het is de eerste keer dat er zo’n grote tentoonstelling rond design wordt georganiseerd door een Vlaamse instelling en een Nederlandse.

Boijmans van Beuningen heeft ons benaderd, en wij waren vragende partij. Het was een mooie aanleiding om in onze collectie te duiken. We tonen vijfhonderd voorwerpen, waarvan 150 uit de collectie van Boijmans en 150 uit de onze. De rest zijn bruik­ lenenen.”

“Wij hadden in het Design museum niet echt de traditie om werk van actieve Belgische designers te tonen. Voor het hedendaagse luik van Design Derby, ondergebracht in ons historische, 18de eeuwse herenhuis, hebben we gastcuratoren Veerle Weenes en Siegrid Demyttenaere ingelijfd, respectievelijk van galerie Valerie Traan en Damn magazine. In het herenhuis was er de afgelopen dertig jaar niets veranderd. Het stond nog vol met stijlmeubelen, en er lag een lelijk wit vasttapijt uit 1972, helemaal versleten. Voor de tentoonstelling Lightopia hebben we verschilende lichtkunstenaars gevraagd om per kamer een installatie te maken. En nu hebben we ook de meubels grotendeels maar niet definitief weggehaald en een dialoog gemaakt met hedendaags design. “Dit hedendaagse luik wordt erg goed onthaald en zal langer te zien zijn, tot 12 juni onder de titel: Design BE/NL 2.0.

www.oost-vlaanderen.be/cultuurprijzen

inzenden uiterlijk op 15 april 2016

bs THE BAD TIMES

(BAD) PARTNER

HISK

TOONT DE BELGISCHE SCHILDERS ONDER ZIJN ALUMNI Het HISK organiseert in Vlaanderen postacademisch onderwijs op het gebied van beeldende en audiovisuele kunst. Het biedt jonge kunstenaars uit binnenen buitenland gedurende twee jaar een eigen atelier aan.  WILLEM ELIAS, VOORZITTER HISK

Binnen het programma wordt gestreefd naar een werkbaar evenwicht tussen de eigen praktijk in het atelier, gesprekken met gastdocenten, workshops, reading groups, studiereizen en publieksgerichte presentaties. De internationale en cultureel diverse samenstelling van de groep deelnemers zorgt voor kruisbestuivingen en dialogen. Het brede aanbod van internationale gastdocenten (kunstenaars, curatoren, critici, theoretici...) biedt een kader waarbinnen de kunstenaars zich kritisch leren verhouden tot hun eigen werk. Door het unieke concept van het HISK kunnen de kunstenaars investeren in het onderzoek van hun werk in een ruime artistieke, culturele en maatschappelijke context. Na twee jaar ontvangt de deelnemer het certificaat ‘Laureaat van het Hoger Instituut voor Schone

Kunsten’. Sinds 1997 zijn 230 laureaten aan het HISK afgestudeerd. Het grootste deel daarvan bouwt een succesvolle loopbaan uit in de internationale kunstwereld. Schilderkunst is niet het meest gehanteerde medium binnen de kunstenaars die aan het HISK verbleven hebben. Men mag gerust stellen dat de conceptuele kunst er overheerst. Al heeft de schilderkunst al lang een grote conceptuele dimensie. Afbakeningen overschrijden is immers al sinds meer dan dertig jaar de ongeregelde regel.

Verder mag gezegd worden dat ze met het oude medium verf wonderbaarlijke dingen verwezenlijken. We tonen op BAD 8 Belgen. En stellen het boek voor waarin een overzicht te zien is van wie de voorbije 20 jaar in het HISK verbleven heeft. Een uitstekende handleiding voor de recente kunstgeschiedenis. 

On 27 Jan 2016, at 15:26, Gerda Vander Kerken B.A.D. wrote:

ELISE BERKVENS IT WAS MY PLEASURE (2) Gerda Vander 160x100 cm Kerken B.A.D. 2015gerda@belgiumartdesign.be In collaboration with Steven Van Droogenbroeck

Dag Elise, Willem Elias schrijft een artikel over de Hiskers op BAD. Ik vernam dat jij deelneemt.

Kan je ASAP (vandaag nog) een mooie afbeelding in hoge

“L.” X-FILM, PAPIER TAPE EN EPOXY OP DIBOND. 80x60 cm

Deelnemers en de galerijen die hen vertegenwoordigen: Virginie Baily Galerie Transit , Mechelen Elise Berkvens L’étage d’Euphrosine, Oostende Stephanie Leblon Galerie Light Cube, Ronse Koen van den Broek Galerie Greta Meert, Brussel Pieter Vermeersch Galerie Greta Meert, Brussel Colin Waeghe Galerie Zwart Huis, Knokke Peter Weidenbaum Galerie Bernaerts, Antwerpen Tom Woestenborghs Galerie Frank Taal, Rotterdam

UNIEKE BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN EEN KUNSTINSTITUUT The Institute opent de deuren van een doorgaans gesloten wereld: het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Gent.

De 230 kunstenaars die er de voorbije twee decennia verbleven presenteren exclusieve kunstenaarspagina’s, en gerenommeerde experten reflecteren over kunst en kunstinstituten.

Het HISK biedt jonge talentvolle kunstenaars uit binnen- en buitenland gedurende twee jaar een eigen atelier aan en persoonlijke begeleiding door topdeskundigen uit de internationale kunstwereld. Twee jaar krijgen ze alle tijd en ruimte om te groeien. Niet zelden is het de start van een succesvolle internationale carrière.

The Institute brengt alle HISK-kunstenaars, inmiddels uitgezwermd over de hele wereld, samen. Zij tonen oud, maar vooral nieuw werk en bieden zo een verrassende blik op de recente geschiedenis van de hedendaagse kunst in België en daarbuiten.

Daarnaast laten invloedrijke kunstkenners als HISK mede-oprichter en voorzitter Willem Elias, Pascal Gielen, Katerina Gregos, Gertrud Sandqvist, John C. Welchman, kunstenaar Nedko Solakov en filosoof Tom De Mette hun licht schijnen over de kunstenaar in zijn studio en zijn maatschappelijke rol in de wereld. Artistiek directeur Oscar van den Boogaard gaat in gesprek met Tate Modern-directeur Chris Dercon over de toekomst van kunst in zijn academische context. Zij stellen zich de vraag: ‘Welke rol kan een Hoger Instituut voor Schone Kunsten spelen?’ En: ‘Hoe blijft zo’n instelling relevant?’.

Het resultaat is een indrukwekkend gesamtkunstwerk, dat de ambitie en toekomst van het HISK markeert.  THE INSTITUTE Willem Elias, Oscar van den Boogaard e.a.

ISBN 978 94 014 2399 1 | hardcover | 594 pagina’s | 65 euro Het boek is te koop in de boekhandel en via www.lannoo.be/institute

COLIN WAEGHE NEW YAERS EVE 2016 40x40 cm

An anchoring point for six

INSTAGRAM follow @extremis

ANKER – A NEW TOOL FOR TOGETHERNESS

designed by Dirk Wynants

WWW.EXTREMIS.BE

bu THE BAD TIMES

BAD AGENDA DONDERDAG 18 FEB

19:00 VIP PREVIEW 21:00 DJ Les Frères Gaultier

VRIJDAG 19 FEB

15:00 Slylvain Willenz – De Ommezwaai 16:00 Dirk Wijnandts – Extremis 17:00 Saskia Westerduin (Ministry of Makers) – Design, gebanaliseerd, geanalyseerd en gesacraliseerd 18:00 Apero True Beans met DJ

ZATERDAG 20 FEB

15:00 Interview met Philippe Van Cauteren – Artistiek Directeur SMAK 16:00 Interview eregaste Kunst Lilane Vertessen 16.30 DJ: Maxim Lany, Stephen, Matt Dieu 17:00 Tania De Bruycker – ‘About slow food, passion and slow design’ - by MdSt

ZONDAG 21 FEB

07:00 Radio 1 – Bar du Matin 14:30 Movie, Music & Live band 16:30 Movie, Music & Live band

DOORLOPEND ANIMATIEFILMS Oma – Charge! – Kinderspel

SASKIA WESTERDUIN Saskia Westerduin is creatief directeur van Ministry of Makers, een platform dat creatief en innovatief ondernemen in Gent en Oost-Vlaanderen wil uitdragen en faciliteren.  JESSE BROUNS

MOVIE, MUSIC & LIVE BAND SUR L’ÉCRAN NOIR DE MES NUITS BLANCHES … … MILES, CHET, SERGE ET LES AUTRES Sur l’écran noir de mes nuits blanches, moi je me fais mon cinema … Een songtekst van Claude Nougaro die perfect weergeeft wat we u brengen: passie voor film en muziek.

Een mix van oude Film Noir beelden op

INTERVIEW

een soundtrack van nieuwe jazzy tunes aangevuld met live gebrachte jazz improvisaties van een trio top muzikanten, een uurtje … Jazz in Paris at night with Miles, Chet, Serge et les autres.

LIVE BAND “DOMINIQUE VAN TOMME TRIO” Dominque Van Tomme (keys and piano), Werner Lauscher (bass), Geert Roelofs (drums)

“De laatste decennia is de economie op internationaal vlak ingrijpend veranderd. Landen als China en India verstevigen hun positie op de internationale markt nog elke dag. De versnelde integratie van die spelers zorgt voor een wereldwijde concurrentie. Om relevant te blijven en haar welvaart te blijven garanderen, dringt een nieuw model van concurrentie zich op.

Vlaanderen moet daarom volop de kaart trekken van de creatieve economie. De Gentse regio is een broeihaard voor creativiteit. Design is er uitgegroeid tot een onmiskenbare economische groeifactor die bedrijven een duidelijke meerwaarde biedt. De Stad Gent, Provincie Oost-Vlaanderen en HoGent hebben hun krachten gebundeld, met Ministry of Makers als resultaat.”

“De visie van het nog jonge platform is het innovatiever, creatiever en sterker maken van de economie in Oost-Vlaanderen door acties op te zetten zodat er een organische, duurzame en toekomstgerichte kruisbestuiving ontstaat, die leidt tot vernieuwende producten en diensten. MoM realiseert dit door inzicht en bewustwording te bewerkstellingen in verschillende aspecten van het creatief en innovatief ondernemen. Door inspirerende netwerk- en matchmaking activiteiten te organiseren, en door een sterke participatieve werking op te zetten tussen enerzijds bedrijven uit de traditionele sectoren en anderzijds creatieve en culturele sectoren. De kennisinstellingen en de besturen hebben hierin een belangrijke faciliterende en ondersteunende rol.”

“Daarom is MoM ook nauw betrokken bij de oprichting van het Design Center dat over enkele jaren naast het Design museum moet verrijzen in de kuip van Gent. Een mooi voorbeeld van co-creatie waar de culturele wereld — belichaamd door het Designmuseum — en de economische wereld — Ministry of Makers — elkaar ontmoeten en versterken.”

Als mensen aan design denken, zien ze de spreekwoordelijke stoel voor zich. Vaak worden designers louter als stilisten beschouwd. Creatieven die gespecialiseerd zijn in het ‘mooi’ maken van alledaagse gebruiksvoorwerpen. Niet volgens MoM. Design gaat niet alleen over het creëren van producten maar ook over het ontwikkelen van diensten binnen een maatschappelijk, economisch en ecologisch kader. Innovatieve businessmodellen en designtools voeden deze nieuwe manier van denken die ‘Design Thinking’ wordt genoemd.”

Tijdens BAD geeft Westerduin de lezing ‘Design, gebanaliseerd, geanalyseerd en gesacraliseerd’. “Ik zal het hebben over de uitholling van het begrip en de semantiek van het woord design.

Over design in een steeds veranderende wereld. Over de maatschappelijke opdracht van design en de verbondenheid met de mens. Over de plaats van technologie in design. Over social design en service design. En nog veel meer!” 

cl THE BAD TIMES

WHO’S designer

artist

artist

store

ALAIN GILLES THE STUDIO WT 1 www.alaingilles.com

ALBUS LUX CONTEMPORARY – KUMI OGURU G 17 albuslux.nl

ALBUS LUX CONTEMPORARY – LIESJE REYSKENS GF 18 www.liesjereyskens.com

APLUSSTUDIO PH 11 www.aplusstudio.be

gallery

artist

designer

brand

ARTURE GF 12 B + 9 D www.arture.be

BECKERS VEERLE GF 6A www.veerlebeckers.com

BEN STORMS WT 4 www.benstorms.be

BULO KF 13 www.bulo.com

gallery

designer

gallery

gallery

CAPS GF 2A www.c-aps.be

CASSECROUTE WT 11 www.cassecroute.be

CECILIA JAIME GALLERY GF 13B www.ceciliajaime.com

DE FILATUUR GF 8 C + GF 12 A www.defilatuur.be

designer

store

designer

designer

DESIGNMUSEUM WT 7 www.designmuseumgent.be

DESIGN IS WOLF KF 8 www.designiswolf.com

DIRK COUSAERT BX 7 + BX 8 + BX 9 www.dirkcousaert.be

EDELGEDACHT BX 5 www.edelgedacht.be

designer

artist

artist

gallery

EER DESIGN WT6 www.eerobjects.com

ELS JACOBS KZ 4 www.some-thing-els.be

ERIK CHIAFELE GF 10 A www.facebook.com/erik.chiafele

EVA STEYNEN.DEVIATIONS GF 13 D www.deviations.evasteynen.be

designer

artist

artist

gallery

EVE-LINE KZ 1 www.eve-line.be

FILIP JANSSENS WT 2 www.filipjanssens.be

FREDERICK VAN DYCK GF 16A

FREEMEN GALLERY GF 3B www.freemengallery.com

cm THE BAD TIMES

BAD?

EXPOSANTENLIJST

gallery

gallery

gallery

gallery

GALERIE ANNETTE DE KEYSER GF 11 A www.annettedekeyser.com

GALERIE S EN H DE BUCK GF 13 C www.galeriedebuck.be

GALERIE ZWART HUIS GF 12 D + GF 15 + GF 16 www.galeriezwarthuis.be

GALLERIE JAN DHAESE GF 12C www.jandhaese.be

artist

partner

brand

brand

HUI QIN BX 6 www.albuslux.nl

H.I.S.K. GF 5 C + GF 8 B www.hisk.edu

JOLI BY ROELANDT W. & ZONEN PH 13 roelandtw.be

JUMEAUX BX 1 jumeaux.be

store

brand

store

gallery

KOPERHUIS KF 12 www.koperhuis.be

LABT KF 16 + KF 17 www.labt.be

LECHAPERONUNLIMITED KZ 7 www.lechaperonunlimited.com

LICHT CUBE ART GALLERY GF 9 C + GF 13 A www.light-cube.be

designer

store

brand

designer

LIEN HEREIJGERS KZ 5 www.lienhereijgers.be

MAURICE & MARIETTE KZ 17 www.maurice-mariette.be

MEEUS UNLIMITED PH 1 + PH 2 meeus-unlimited.be/nl

MINISTRY OF MASS WT 3 www.ministryofmass.com

by cenk. by katrien. artist

designer

artist

store

MULUGETA TAFESSE GF 19 mulugetatafesse.com

OBJECTSPROJECTS WT 9 + WT 10 www.objectsprojects.com

OLIVIER DEPREZ GF 10B www.olivierdeprez.info

PAARL KZ 4 www.paarl.be

artist

brand

store

partner

PASCAL KOCH KZ 3 www.pascalkoch.be

PASSION 4 WOOD KF 10 www.passion4wood.be

PIET MOODSHOP PH 6 www.pietmoodshop.be

PROVINCIE OOST-VLAANDEREN GF 7 + GF 6 D www.oost-vlaanderen.be

cn THE BAD TIMES

O’S BAD? Van: Aan: Onderwerp: Datum: Bijlagen:

Harry Vanhoyweghen B.A.D. Erkens Filip Fwd: serax deelnemerslijst maandag 1 februari 2016 21:57:05 PastedGraphic-1.tiff

EXPOSANTENLIJST Begin doorgestuurd bericht:

Van: "Mathieu Snauwaert B.A.D." <mathieu@belgiumartdesign.be Onderwerp: serax Datum: 1 februari 2016 21:52:44 CET Aan: Harry Vanhoyweghe <harry@belgiumartdesign.be>

store

brand

artist

brand

RECHTS VAN DE KERK WT 13 + WT 14 + WT 15 www.rechtsvandekerk.be

REFLECT + BY DEKNUDT MIRRORS PH 5 www.reflectplus.com

SCHUURMANS JOEL GF 6B + GF 3C www.joelschuurmans.be

SERAX PH 8 www.serax.com Met vriendelijke groeten, Mathieu Snauwaert Business & Creative Development 0473 33 89 24

Van: Aan: Onderwerp: Datum:

Harry Vanhoyweghen B.A.D. Erkens Filip deelnemerslijst Tania de Bruycker bovenste foto zondag 31 januari 2016 17:21:12

gallery

designer

store

designer

SHOOBIL GF 11 C www.shoobil.be

STRAFFDESIGN KZ 11 www.straffdesign.com

STUDIO KOBALT PH 7 www.studiokobalt.be

STUDIO SERGEANT K 21 www.studiosergeant.be

designer

designer

designer

designer

TANIA DE BRUYCKER WT 8 www.mdst.be

TANGHE INTERIEURS BX 3 + BX 4 www.tanghe-interieurs.be

TERSAGO DEDECKER KZ 21 www.bytersagodedecker.be

TINEL INTERIEURS KF 18 + KF 19 tinelinterieurs.be

designer

store

artist

store

TRADEWINDS WT 12 www.trade-winds.be

TWENTY-ONE TWELVE KZ 10 21-12.be

VAEREWIJCK NICO GF 14

VAN CASTER HEDENDAAGS TAPIJT KF 3 www.vancaster.be/hedendaags-tapijt

artist

artist

artist

brand

VAN STICHEL – VANDEBOS GF 11B www.vanstichel-vandebos.be

VEERLE MICHIELS & JONAS VANSTEENKISTE GF 6C + GF 3D jonasvansteenkiste.blogspot.be

VELTER YVES GF 2Bds www.yvesvelter.com

WEST 14 WT 13 +WT 14 + WT 15 www.west14.be

brand

brand

designer

WILDSPIRIT KF 14 www.wildspirit.be

YKOON DESIGN KZ 9 www.ykoondesign.be

YVES PAUWELS – FALLUCE KF20 www.falluce.be

Begin doorgestuurd bericht:

Van: Tania De Bruycker <mdst23@gmail.com> Onderwerp: fot's knack (2) Datum: 28 januari 2016 17:44:05 CET Aan: "B.A.D. - Harry Vanhoyweghen" <harry@belgiumartdesign.be> zie bijlage

co THE BAD TIMES

BAD & DE ESKIMOFABRIEK

PERFECT MATCH

De oudste gebouwen van de Eskimofabriek, waaronder de Grote Fabriek, de Kleine Fabriek en de Promenade dateren van het einde van de negentiende eeuw. Deze gebouwen maakten voorheen deel uit van de fabriek ‘Usines Cotonnières Indienneries Belges’ die zich uitstrekte tot aan de historische torens van de Vynckier fabrieken.

Bonneterie De Groote In 1906 startten de activiteiten van de familie De Groote in Gent. Rond de jaren 1936 werd er ondergoed onder het merk ESKIMO ontwikkeld.

De huidige gebouwen van de Eskimofabriek in de Wiedauwkaai dateren van 1946.

De fabriek werd gefragmenteerd bij het stopzetten van de ‘Usines Cotonnières’, maar het gebouw van de huidige Eskimofabriek werd aangekocht, opgeknapt en aangepast voor de activiteiten van ‘Eskimo Ondergoed’ rond 1970. Het betekende toen al de redding van dit deeltje Gents patrimonium.

Vandaag de dag is de Eskimofabriek een prachtig eeuwenoud, gerenoveerd gebouw dat aan de hedendaagse behoeften van de PCO, vergaderingen en event planner voldoet. De site behield zijn authentieke, industriële sfeer en biedt tegelijk een hightech locatie aan.  www.eskimofabriek.be

cp certified PDF

THE BAD TIMES

WIN MET KNACK WEEKEND EEN UNIEKE SET STOELEN ‘58’ Naar aanleiding van Belgian Art and Design schenken Knack Weekend en Bulo twee sets stoelen ‘58’ - ontwerp Léon Stynen weg.

OB64914_KnWeBAD.indd 1

25/01/16 11:56

BEREIKBAARHEID & PARKEERGELEGENHEID

BAD-EVENTS IN 2016

Gereglementeerd parkeren op de Wiedauwkaai of voorziene parking.

Vanuit rose parkeerzone PERMANENTE SHUTTLEDIENST voorzien.

BAD is bereikbaar vanuit het noordoosten via de E34 Expresweg, vanuit Antwerpen of Kortrijk via de E17, vanuit Brugge, Oostende of Brussel via de E40.

ALLEREERSTE PREVIEW & VERNISSAGE donderdag 18 februari 17:00–00:00 PUBLIEKE OPENING vrijdag 19 februari 14:00–22:30 zaterdag 20 februari 10:30–22:30 zondag 21 februari 10.30–18:30

R4 > ZELZATE

EVERGEM

ESKIMOFABRIEK / WIEDAUWKAAI 25 / 9000 GENT

N9 > EEKLO

Check onze website voor uw vertrek www.belgiumartdesign.be/practicalinfo/

R4 P

?

P VIP

R4

P

E17 > ANTWERPEN E40 > OOSTENDE

GENT CENTRUM

R4

R4 > EEKLO

MEULESTEDE

E9

R4 > E17

P WIEDAUWKAAI

FLANDERS EXPO

P

R4 > ZELZATE GHELAMCO ARENA

ESKIMOFABRIEK

R4 P R40 STADSRING E40 > BRUSSEL

P

?

MUIDE

P

NIEUWEVAART TOLHUIS

GENT CENTRUM

E17 > KORTRIJK

www.belgiumartdesign.be

BAD CONTACTEREN? Bel naar +32 52 20 08 63 of mail op hello@belgiumartdesign.be