Styl życia
rękach możemy czuć się naprawdę bezpiecznie, to absolwenci uczelni szkolących rehabilitantów, trenerów sportowych, specjalistów od rekreacji. Zdobycie odpowiedniej wiedzy i praktyki wymaga kilku lat, a nie kilku miesięcy. Wybrałam klub, przydzielono mi trenera. Jak z nim rozmawiać, co robić, by treningi przyniosły efekty? Wzajemne poznanie się, rozmowa, to podstawa. Konieczne jest określenie oczekiwań i skonfrontowanie ich z wiedzą trenera, który powie, jakie cele i w jakim czasie mamy realnie możliwość osiągnąć. Trener powinien przeprowadzić z podopiecznym dokładny wywiad, z uwzględnieniem pytań o przebyte zabiegi, kontuzje, choroby przewlekłe, a także styl życia. Zatajenie lub pominięcie informacji o chorobach takich, jak cukrzyca, astma, poważne wady wzroku, czy nadciśnienie może być niebezpieczne dla zdrowia. Przy nadciśnieniu, na przykład, nie powinno stosować się ćwiczeń izometrycznych. Trudno znaleźć powody, dla których nie można ćwiczyć w ogóle. Wszystko jest kwestią dobrania zestawu ćwiczeń. A wiek, szczególnie jeśli wcześniej nie ćwiczyliśmy? Mam pod opieką panią w wieku 60 lat, która wcześniej niewiele miała do czynienia z aktywnością fizyczną. Przyszła z dolegliwościami spowodowanymi asymetrią barków i bioder. Po trzech miesiącach regularnych treningów jej ciało stało się wyraźnie jędrne, wykonywanie ruchów odbywa się przy zdecydowanie mniejszym wysiłku. Masażysta ocenił, że poprawił się tonus mięśni.
Ciało jest przy tym mniej napięte, a postawa bardziej stabilna. Na ćwiczenie nigdy nie jest za późno. Także ciąża, o ile nie ma przeciwwskazań lekarskich, nie stanowi powodu do zaniechania ćwiczeń. Usługa treningu personalnego to ok. 100 zł za godzinę. Sporo… U osoby, która mało się rusza, poza brakiem wiedzy jak ćwiczyć, problemem jest brak motywacji. Statystyki mówią, że większość osób, które decydują się ćwiczyć na własną rękę na siłowni, rezygnuje po miesiącu. Nie czekając nawet na pierwsze efekty, które przychodzą po około trzech miesiącach. Zadaniem trenera jest więc nie tylko dobrać, pokazać ćwiczenia, ale i zauważać postępy podopiecznego i motywować do dalszych działań. Przy wielu ćwiczeniach trener fizycznie wspiera ćwiczącego – angażuje się przez pełne 60 minut wykonując, często wcale nie mniej intensywną pracę, niż trenowany. Między trenerem a ćwiczącym rodzi się rodzaj przyjaznej relacji, więzi opartej na zaufaniu. Bo oni razem osiągają wyznaczony cel! To kontakt podobny do relacji z lekarzem rodzinnym, który wie o nas często więcej, niż członkowie rodziny. Indywidualne podejście, regularne treningi, instruowanie co do zasad racjonalnego żywienia, stałe modyfikowanie ćwiczeń w zależności od osiągów, ale i ograniczeń (np. infekcji, u pań menstruacji) to elementy składowe opieki trenerskiej. Faktycznie to luksus być pod czyjąś troskliwą opieką, ale wart inwestycji, bo ryzyko niepowodzenia jest znikome.
74 psychologia.indd 74
2012-12-12 13:30:27