Energetska efikasnost zgrada – Energetska sertifikacija
Željko Štrbac
3.5.2 Mehanička ventilacija stambenog prostora Mehanička ventilacija je prisilna izmena vazduha u zatvorenom prostoru kroz vertikalne kanale na mehanički pogon pomoću ventilatora. Takva ventilacija se izvodi u području sa jakim vrtlogom vetrova ili u periodu kada nema prirodne ventilacije, odnosno kada nije dovoljno delotvorna. Prednosti ovakve ventilacije su: nezavisnost od vremenskih uslova, velik izbor opreme, mogućnost regulacije te pojednostavljen proces projektovanja sistema. Nedostaci su veliki investicioni troškovi, velika potrošnja energije te problem buke. Mehanička ventilacija deli se na odsisnu, pritisnu i odsisno-pritisnu ventilaciju. U stambenim prostorijama mehanička ventilacija se vrši odsisavanjem vazduha iz sanitarnih prostorija i kuhinja pri čemu usled podtpritiska u ventilirane prostore ulazi spoljni vazduh ili vazduh iz susednih prostorija. Nasuprot odsisavanju vazduha iz prostorije, uređaji za pritisnu ventilaciju ubacuju spoljni vazduh u prostor koji se ventilira. Prostorija se drži u pretpritisku u odnosu na susedne prostorije i okolinu, te je time sprečen dotok onečišćenog vazduha u ventilirani prostor, odnosno višak vazduha struji u susedne prostorije ili prema okolini kroz prozore i vrata. Zimi je potrebno vazduh koji se ubacuje u prostoriju zagrejati približno do sobne temperature pomoću grejača vazduha. Ventilacija utiče na kvalitet vazduha ali i na efikasnu upotrebu energije. Ventilacioni gubici zavise od broja izmena vazduha. Smanjenjem broja izmena vazduha sa 1 na 0.5 na čas, može se u objektima sa niskom termičkom zaštitom uštedeti 1/4 energije, dok kod niskoenergetskih kuća sa visokom termičkom zaštitom potrebe za enegijom mogu biti manje i za 1/3. Takođe, troškovi gubitaka energije smanjuju se ugradnjom rekuperatora toplote, tj. izmenom toplote između vazduha koji uzimamo iz prostorije i svežeg vazduha koji ubacujemo u prostoriju.
Slika 25. Pločasti izmenjivač sa protivsmernim strujanjem [13]
- 45 -