ALEVI DUSUNCE GURUBU

55 Sularî çektiği dertlerden dolayı bünyesini içinde dert kaynayan bir kazana benzetmektedir.

“Davut Sularî’yim yıllanmış ozan İçimde dert kaynar bünyemdir kazan” (47/3) Yurtsuzluk ve yuvasızlık bakımından kendini usta âşık Karacaoğlan’a benzetmektedir.

“Karacaoğlan gibi yurtsuz yuvasız Kalan varsa o da Davut Sularî” (60/1) Sularî de her şair gibi kendisni bülbüle benzetmeyi ihmal etmemiştir. “ Şu divane gönlüm bahar çağında Bülbülüm amma ki ötemiyorum” (79/1) Sularî, mana itibariyle bir damlaya benzediğini dile getirmekte ve kem sözü zehire benzetmektedir.

“Katre iydim göl ummana akıldım Kem sözü zehirmiş içemiyorum”79/3) Âşık kendi kendisini yetiştirdiğini ve bilgi birikimini, ayaksız kütüphane terimini kullanarak dile getirmiştir.

“Derdi giriftarem kırk altı yıldır derbederem Ayaksız kütüphaneyim elde kitabım yoktur” (140/1) Âşığı pusuda yatan aslana benzeten Sularî, onun taşlamalarını da balyoza benzetmektedir.