4.3.3. Aşkı Kurtoğlu, pek çok plâtonik aşk yaşamıştır. Çocukluktan ergenliğe geçiş döneminde, yakın akrabası olan bir kıza aşık olmuştur. Bu, aklından çıkmayan en mühim aşkıdır. İlköğreniminin sonundan itibaren şiirler yazmaya başlayan Kurtoğlu, duyduğu bu aşk hissini mısralarına da yansıtmıştır. 4.3.4. Diğer Nedenler Kurtoğlu’nun âşıklığa başlamasında çevresinin de küçümsenemeyecek derecede etkisi olmuştur. Çevresindeki dostlarım diye nitelendirdiği kişilerin yardımlarını almıştır. Bu destekler içerisinde mahalli basının etkisi de vardır. Kurtoğlu, âşıklığını, “Âşıklığım hem babadan hem anadan; tabiri caizse, daldan bükme değil, kökten sürmedir.” diye nitelendirir. Kurtoğlu’nun yetişmesinde köy odalarının da katkısı olmuştur. Âşık, köy odalarının kendisi için bir medrese olduğunu, buralardan çok şey öğrendiğini belirtiyor. Burada Âşık Kerem kitapları okunur, seyirlik oyunlar sergilenirmiş. Yine bu odalarda havlu bulundurulur, muammayı çözen havluyu alırmış. Radyonun da âşıklığa başlamasındaki etkisi büyüktür. Radyodan dinlediği müzikleri ezberlemiş, not alamadığı ya da unuttuğu kısımları kendince tamamlamıştır. Kurtoğlu, şiir yazmanın sırrı olarak, ilk kitabına da verdiği isim olan gönül dilini göstermektedir. “İki Satır Yazacaksan” adlı şiirinde şiir yazabilme yeteneğini, derin manada da âşıklığı şöyle tarif etmektedir: Ne kalemde, ne eldedir, Ne göz, kulak, ne dildedir, Bunun sırrı gönüldedir, İki satır yazacaksan…
104